Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Το στοίχημα

Το φθινόπωρο του 1899 ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με εξωγήινο πολιτισμό. Εκείνη την εποχή ζούσα σχεδόν φυλακισμένος μέσα στο πατρικό μου, σε ένα κουτό μα ωφέλιμο στοίχημα συμμετέχοντας. Κοιμόμουν χωρίς όνειρα, όταν άκουσα το κουδούνι να χτυπάει ρυθμικά και επίμονα. Μέχρι να σηκωθώ από το κρεβάτι, το κουδούνι βαρούσε ήδη δαιμονισμένα. Μέχρι να φτάσω στην είσοδο του σπιτιού, η πόρτα είχε πια ανοίξει από μόνη της, υποχωρώντας μπρος την επιμονή και το ρυθμό της αιφνίδιας επίσκεψης. Μέχρι να υποδεχτώ την εκπρόσωπο του μακρινού και άγνωστου πλανήτη, η εξωτική της ομορφιά είχε εξατμιστεί. Μονάχα μια πόρτα ανοιχτή και η ηχώ ενός δαίμονα - κουδουνιού είχανε απομείνει να την θυμίζουν αμυδρά. Επέστρεψα στην κουταμάρα του στοιχήματος τα οφέλη του καρτερώντας. Γύρισα πίσω στη σχετικότητα του χωροχρόνου μου, που κάνει όλα τα στοιχήματα χαμένα εκ των προτέρων και όλους τους παίκτες εκ των υστέρων νικητές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου