Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2022

εγω ειμαι

παω σε ενα χαρτοπωλειο να παρω εναν φακελο. μπαινω, δεν βλεπω κανεναν μεσα, αλλα επειδη ξερω πού ειναι αυτο που θελω, παω να το παρω μονος μου. την ωρα που σκυβω για να διαλεξω το ακριβες μεγεθος του φακελου που επιθυμω, ακουω μια φωνη να λεει: "τι ψαχνετε; θελετε βοηθεια;". γυριζω, δεν βλεπω κανεναν, αλλα για να μην φανω αγενης απανταω: "οχι, ευχαριστω. το βρηκα". παιρνω τον φακελο μου κ παω στο ταμειο να πληρωσω. ουτε εκει υπαρχει καποιος. βγαζω λεφτα κ περιμενω. "αυτο μονο; θελετε κατι αλλο;" με ξαναρωταει η φωνη. κοιταζω γυρω μου, παντου. κοιταζω πανω, κατω.. τιποτα. κανενας. ενταξει, σκεφτομαι, προφανως το μαγαζι εχει προσλαβει καποιον αορατο υπαλληλο. αβολο καπως, ενδεχομενως κ τρομακτικο, αλλα ισως να παιζει καποιο επιδοτουμενο προγραμμα απασχολησης για αορατους ανθρωπους. ναι, ενταξει. γιατι οχι; κοιταζω την τιμη πανω στον φακελο. ενενηντα λεπτα. τζαμπα πραμα. αφηνω ενα ευρω πανω στο ταμειο κ φευγω. "μια στιγμη, κυριε, τα ρεστα σας", με προλαβαινει η φωνη στην εξοδο. "κρατα τα", της απαντω, "να παρεις κατι ωραιο".

βγαινω στον δρομο κ κατευθυνομαι προς το ταχυδρομειο. καθως περπαταω, βγαζω απο την τσεπη ενα χαρτι, το ξεδιπλωνω, το τσεκαρω κ υστερα το ξαναδιπλωνω κ το βαζω μες στον φακελο. φτανω στο ταχυδρομειο. ενω περιμενω να ερθει η σειρα μου, γραφω πανω στον φακελο τη διευθυνση του παραληπτη. εκεινη τη στιγμη νιωθω καποιον να με σκουνταει. ο καποιος με ρωταει: "φιλε, μου δανειζεις λιγο το στυλο;" γυριζω κ βλεπω μια φατσα καπως γνωριμη. του δινω το στυλο, αλλα αυτος σκαλωνει. με κοιταει επισης σαν να προσπαθει να θυμηθει απο πού με ξερει. κατα πασα πιθανοτητα εχουμε συμμετασχει στην ιδια διαστημικη αποστολη, αλλα ετσι οπως ημασταν ολην την ωρα με τις στολες κ με τα σκαφανδρα.. αντε να βγαλεις ακρη. αυτος αποφασιζει να δοκιμασει πρωτος: "κατσε, εσυ δεν εσαι ο..." "εγω ειμαι", του απανταω χωρις να τον αφησω να ολοκληρωσει την ερωτηση. οχι δεν βρισκω τιποτα το ρομαντικο στην παραδοσιακη γραπτη αλληλογραφια. αλλα οταν δουλευεις απο το σπιτι, πρεπει παντα να ψαχνεις για αφορμες για να επιβεβαιωνεις διαρκως οτι οντως υπαρχεις κ τρισδιαστατος

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022

πλους πολυκατοικίας

Αυτήν τη στιγμή φυσάει τόσο πολύ που φοβάμαι πως έτσι κι ανέβει κανείς να απλώσει ρούχα στην ταράτσα, θα αρχίσει η πολυκατοικία μας σιγά σιγά να ταξιδεύει.