σκηνή 13η: ημέρα, εξωτερικό (πλατεία Συντάγματος)
Ο Άρης βαδίζει με γρήγορα βήματα προς την είσοδο του Κοινοβουλίου, περνώντας ανάμεσα από τους άνδρες της αστυνομίας που κινούνται σαν μεθυσμένα ζόμπι. Μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ο εύζωνας εξακολουθεί να παραμένει ακίνητος σαν άγαλμα. Ένας επαίτης, με το χαρακτηριστικό αργό βάδισμα του εξαρτημένου, κόβει το δρόμο του Άρη.
Επαίτης
Ρε φίλε, μήπως έχεις μισό ευρώ;
Ο Άρης τον προσπερνά και προχωρά προς το κτήριο του Κοινοβουλίου. Ανεβαίνει τα σκαλιά δύο-δυο.
σκηνή 14η (συνέχεια της 8ης): ημέρα, εσωτερικό (Βουλή των Ελλήνων/διάδρομος)
Οι δύο ηλικιωμένοι κοιτάζουν από το παράθυρο τον Άρη να πλησιάζει.
Πρώτος Γέρος
Αυτό κι είναι έκπληξη! Κοίτα ποιος έρχεται!
Δεύτερος Γέρος
Τι δουλειά έχει αυτός εδώ;
Πρώτος Γέρος
Δεν επιστρέφουν, φαίνεται, μόνο οι δολοφόνοι στον τόπο του εγκλήματος. Καμιά φορά γυρίζουν και τα θύματα…
σκηνή 15η: ημέρα, εξωτερικό (Βουλή των Ελλήνων/είσοδος)
Ο Άρης φτάνει μπροστά στην είσοδο. Οι δύο ένστολοι φρουροί είναι αγκαλιασμένοι σαν ερωτευμένο ζευγαράκι και δεν του δίνουν καμία σημασία. Ο Άρης σπρώχνει την πόρτα και περνάει στο εσωτερικό.
σκηνή 16η: ημέρα, εσωτερικό (Βουλή των Ελλήνων/διάδρομος)
Ο Άρης προχωράει με σταθερό βήμα στους διαδρόμους της βουλής. Όσοι τον συναντούν, άλλοι αποστρέφουν το βλέμμα τους και άλλοι τον παρατηρούν με περιέργεια. Από μία πόρτα βγαίνουν δύο βουλευτές πιασμένοι γιακά με γιακά, που ενώ βρίζονται και σπρώχνονται, μόλις βλέπουν τον Άρη, σταματούν και τον κοιτάζουν με απορία. Πίσω τους εμφανίζεται μια νεαρή γυναίκα.
Γραμματέας
Από εδώ κύριε πλωτάρχα! Ο κύριος Ειδικός σας περιμένει.
Ο Άρης την ακολουθεί αφήνοντας τους δύο βουλευτές να κοιτάζονται έκπληκτοι.
σκηνή 17η: ημέρα, εσωτερικό (γραφείο Ειδικού Γραμματέα)
Ο Άρης και η νεαρή γραμματέας βρίσκονται στην είσοδο μιας μακρόστενης αίθουσας, στο βάθος της οποίας βρίσκεται ένα γραφείο, πίσω από το οποίο κάθεται ο άνδρας της έβδομης σκηνής και διαβάζει ένα βιβλίο, χωρίς να σηκώσει ούτε στιγμή τα μάτια του από αυτό. Είναι ο Λάμπρος Εκατόνταρχος, ο Ειδικός Γραμματέας των Εσωτερικών. Ακούγεται κλασσική μουσική. Η νεαρή γραμματέας γυρνάει προς τον Άρη και του χαμογελάει αμήχανα.
Γραμματέας
Κύριε Ειδικέ, ο κύριος πλωτάρχης είναι εδώ.
Εκατόνταρχος
Δε συνηθίζεται πια η προσφώνηση κύριος προ των βαθμών της ιεραρχίας, καλή μου.
Ο Εκατόνταρχος κατεβάζει το βιβλίο και χαμογελάει στον Άρη. Η Γραμματέας κοιτάζει μια τον έναν και μια τον άλλο σαστισμένη.
Εκατόνταρχος
Μπορείς να πηγαίνεις.
Η Γραμματέας βγαίνει από την αίθουσα και κλείνει πίσω της την πόρτα. Ο Άρης παραμένει ακίνητος στην είσοδο. Ο Εκατόνταρχος κλείνει την μουσική και ξαναφέρνει το βιβλίο που διάβαζε μπροστά του.
Εκατόνταρχος
«Φέτος αγόρασα μια μηχανή του χρόνου που την ήθελα από πέρυσι…»
Κατεβάζει το βιβλίο, το πετάει στην άκρη του γραφείου του και κάνει νόημα στο Άρη να πλησιάσει.
Εκατόνταρχος
Τι άλλη βλακεία θα γράψουν πια;
Άρης
Έτσι είναι οι συγγραφείς: αυτά που δε γνωρίζουν, συνήθως προσπαθούν να τα μαντέψουν.
Εκατόνταρχος
Πως είσαι, Άρη;
Άρης
Έχω υπάρξει και καλύτερα.
Ο Άρης έχει πλησιάσει το γραφείο του Εκατόνταρχου. Αυτός του δείχνει μια από τις πολυθρόνες. Ο Άρης κάθεται. Στη συνέχεια ο Εκατόνταρχος δείχνει το τραυματισμένο χέρι του Άρη.
Εκατόνταρχος
Σε πόσο καιρό θα το ξεφορτωθείς αυτό;
Άρης
Σε ένα μήνα περίπου θα μπορώ να παίζω ξανά πιάνο.
Εκατόνταρχος
Βλέπω πως δε χάνεις ποτέ το χιούμορ σου.
Άρης
Αυτό πάντως το έχασα για πάντα.
Ο Άρης σηκώνει τα μαλλιά του και αποκαλύπτει το καλυμμένο μάτι του. Ο Εκατόνταρχος σοβαρεύεται απότομα και γυρίζει το βλέμμα του αλλού.
Εκατόνταρχος
Το πάντα είναι έννοια σχετική. Ειδικά για ανθρώπους σαν κι εσένα.
Ιφιγένεια
Η έννοια μπορεί να είναι σχετική. Όμως η λέξη «πάντα» είναι πάντα επικίνδυνη.
Ο Άρης γυρίζει το κεφάλι του απότομα προς την πλευρά της Ιφιγένειας, η οποία τον πλησιάζει από πίσω, τον φιλάει στο μάγουλο και στη συνέχεια κάθεται σε μια άλλη πολυθρόνα δίπλα του.
Εκατόνταρχος
Προφανώς οι συστάσεις είναι περιττές.
Άρης
Θα προτιμούσα να με είχατε πληροφορήσει προηγουμένως για την παρουσία της Πλοηγού στη συνάντηση.
Η Ιφιγένεια παίρνει μια προκλητική στάση καθώς σταυρώνει τα πόδια της και κοιτάζει τον Άρη, που κοιτάζει σταθερά τον Εκατόνταρχο.
Ιφιγένεια
Δε φαντάζομαι ακόμα να μου κρατάς κακία.
Άρης
Κρατάω ό,τι θέλω για όσο καιρό θέλω.
Εκατόνταρχος
Θα σας παρακαλούσα να αφήνατε τα προσωπικά σας εκτός αυτής της αίθουσας. Η Πλοηγός με ενημέρωσε για την πορεία και τα αποτελέσματα της τελευταίας σου αποστολής, καθώς και για τις λεπτομέρειες του ατυχούς συμβάντος, κατά το οποίο είχες αυτόν τον μικρό τραυματισμό. Και σε βεβαιώνω πως η υπηρεσία είναι έτοιμη να πράξει το καθετί δυνατό, προκειμένου…
Άρης
Προκειμένου τι; Να βρείτε το χαμένο μάτι μου στα βουνά της Ηπείρου;
Εκατόνταρχος
Μη κατηγορείς την υπηρεσία κι εμένα για αυτό. Όλοι οι χρονοναύτες γνωρίζετε πολύ καλά τους κινδύνους του επαγγέλματος και σου υπενθυμίζω πως η ανάληψη της κάθε αποστολής έχει πάντα χαρακτήρα καθαρά εθελοντικό.
Ο Άρης βάζει ένα τσιγάρο στο στόμα του και ψάχνει στις τσέπες του για φωτιά. Οι κινήσεις του είναι δύσκολες, λόγω του τραυματισμένου του χεριού. Η Ιφιγένεια απλώνει το χέρι της προς το μέρος του Άρη κρατώντας έναν αναπτήρα και τον ανάβει.
Ιφιγένεια
Είναι συνήθεια του κυρίου Καρυωτάκη να κατηγορεί όλους τους άλλους, πλην του εαυτού του, για όσα του συμβαίνουν.
Ο Άρης της ρίχνει ένα αγριεμένο βλέμμα. Η Ιφιγένεια ανάβει και η ίδια ένα τσιγάρο και αλλάζοντας σταυροπόδι, φυσάει τον καπνό της προς τη μεριά του Άρη. Ο Άρης ξαναγυρίζει προς τον Εκατόνταρχο.
Εκατόνταρχος
Σε παρακαλώ, Ιφιγένεια! Μην εκνευρίζεις το φίλο μου. Μη ξεχνάς ότι ο Άρης είναι ένας ήρωας της Δημοκρατίας μας!
Άρης
Δεν είμαστε φίλοι, Εκατόνταρχε. Και θα σε παρακαλούσα να προχωρήσουμε στο θέμα μας και να μου εξηγήσεις για ποιο λόγο με κάλεσες εδώ σήμερα;
Εκατόνταρχος
Δεν ξεχνώ πως βρίσκεσαι σε αναρρωτική άδεια. Ωστόσο, η υπηρεσία έχει αναλάβει μια δουλειά, στην οποία μόνο ένας χρονοναύτης μπορεί να τα καταφέρει.
Άρης
Κι αυτός με ένα χέρι και ένα μάτι;
Εκατόνταρχος
Δεν μπορώ να σε υποχρεώσω να δεχτείς, αλλά το θέμα επείγει και δυστυχώς μας είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιμένουμε να αναρρώσεις πλήρως.
Άρης
Αν είναι να επιστρέψω στο ’44, λυπάμαι, αλλά…
Εκατόνταρχος
Όχι, όχι! Σου έχουμε κάτι πολύ πιο εύκολο και μάλλον πολύ πιο ευχάριστο;
Άρης
Άσε με να μαντέψω: 1453;
Ιφιγένεια
Έχεις πολύ πλάκα, άλλα η υπηρεσία δεν έχει όρεξη για αστεία. Είσαι ο μοναδικός εν ζωή πράκτορας πεδίου με εμπειρία εμπλοκής.
Άρης
Νομίζω ότι και ο κύριος Ειδικός καλά τα καταφέρνει σε αυτόν τον τομέα.
Ιφιγένεια
Σου το είπα, δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτεί και να συνεργαστεί.
Εκατόνταρχος
Μα, τι πράγμα να δεχτεί; Ακόμα δεν του έχουμε προτείνει κάτι.
Άρης
Ωραία, λοιπόν. Σας ακούω. Σε ποια συναρπαστική αποστολή θέλετε να με στείλετε;
Εκατόνταρχος
Εμείς σε καμία.
Άρης
Να πηγαίνω, δηλαδή.
Ο Άρης σηκώνετε. Το ίδιο και ο Εκατόνταρχος, ο οποίος απλώνει το χέρι του δείχνοντάς του μια μικρή πόρτα στο πλάι του γραφείο του.
Εκατόνταρχος
Στο διπλανό γραφείο, όμως, υπάρχει ένας κύριος, που πολύ θα ήθελε να σε γνωρίσει και να σου μιλήσει για κάτι που μάλλον σε ενδιαφέρει.
Ο Άρης κοιτάζει μία τον Εκατόνταρχο, που του χαμογελάει με το χέρι του απλωμένο προς την πόρτα και μία την Ιφιγένεια, που επίσης σηκώνεται και πηγαίνει δίπλα στον Εκατόνταρχο, ενώ κοιτάζει πάντα τον Άρη επίμονα και σοβαρά. Ο Άρης διστάζει. Τραβάει ακόμα μία από το τσιγάρο του και ύστερα το ρίχνει στο δάπεδο και το πατάει. Ο Εκατόνταρχος ανοίγει την μικρή πόρτα, αφήνοντας τον Άρη να περάσει πρώτος.
σκηνή 18η: ημέρα, εσωτερικό (Βουλή των Ελλήνων /διάδρομος)
Μπροστά ο Άρης, ο Εκατόνταρχος μετά και στο τέλος η Ιφιγένεια βαδίζουν σε ένα μακρύ ημιφωτισμένο διάδρομο. Ακούγονται τα τακούνια της Ιφιγένειας και από το βάθος του διαδρόμου ο ήχος μιας ανοιχτής τηλεόρασης που δυναμώνει, όσο οι τρεις τους προχωράνε. Από την τηλεόραση ακούγονται τηλεοπτικές διαφημίσεις. Φτάνουν μπροστά σε μια μισάνοιχτη πόρτα στο τέλος του διαδρόμου, όπου ο ένστολος, που στέκεται μπροστά της, παραμερίζει για να αφήσει τον Εκατόνταρχο να την χτυπήσει ελαφρά. Από τη μισάνοιχτη πόρτα βγαίνει ένα γατί που κοιτάζει τους επισκέπτες και νιαουρίζει.
σκηνή 19η: ημέρα, εσωτερικό (δωμάτιο Πρωθυπουργού)
Ο Εκατόνταρχος σπρώχνει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Ο Άρης στέκεται στην είσοδο, ενώ η Έψιλον φαίνεται να έχει εξαφανιστεί. Ο χώρος, αν και εξαιρετικά πολυτελής, μοιάζει με ένα γιγαντιαίο φοιτητικό δωμάτιο σε πλήρη αταξία. Ρούχα, περιοδικά και κουτιά από πίτσες βρίσκονται πεταγμένα σε διάφορα σημεία. Καμιά δεκαριά γατιά περιφέρονται εδώ και εκεί. Μια τεράστια οθόνη τηλεόρασης προβάλει διαφημίσεις. Απέναντι της βρίσκεται μια γιγαντιαία δερμάτινη πολυθρόνα με την πλάτη της γυρισμένη προς την είσοδο του δωματίου. Ο Εκατόνταρχος προχωράει προς την πολυθρόνα δειλά και ύστερα γυρίζει προς τον Άρη και του χαμογελάει αμήχανα. Ένα γατί τρίβεται στο πόδι του Άρη και αυτός το κλωτσάει. Το γατί νιαουρίζει δυνατά εκνευρισμένο. Τότε παύει ξαφνικά ο ήχος της τηλεόρασης η πολυθρόνα περιστρέφεται και εμφανίζεται καθισμένος σε αυτήν ο πρωθυπουργός.
Πορφυρογέννητος
Τι έγινε; Ήρθε, επιτέλους, η παραγγελία μου;
Εκατόνταρχος
Κύριε Πρόεδρε, σας παρουσιάζω τον πλωτάρχη Καρυωτάκη.
Ο Πρωθυπουργός κοιτάζει για λίγο τους δύο επισκέπτες του σαστισμένος, σα να προσπαθεί να θυμηθεί κάτι. Φοράει μια αθλητική φόρμα και άσπρες αθλητικές κάλτσες χωρίς παπούτσια.
Πορφυρογέννητος
Μα φυσικά και γνωρίζω τον κύριο πλωτάρχη, Ειδικέ!
Ο Πρωθυπουργός σηκώνεται και τεντώνει το χέρι προς τον Άρη, ο οποίος ανταποδίδει διστακτικά τη χειραψία.
Πορφυρογέννητος
Περάστε, παρακαλώ! Καθίστε!
Τα περισσότερα καθίσματα τριγύρω είναι σκεπασμένα από ρούχα και περιοδικά. Ο Πρόεδρος με βιαστικές κινήσεις τα ξεφορτώνεται πετώντας εδώ κι εκεί και υποδεικνύει στους δύο άντρες που να καθίσουν.
Πορφυρογέννητος
Χίλια συγγνώμη για την ακαταστασία, κύριοι. Όλο λέω να βάλω λίγη τάξη εδώ μέσα και κάτι τυχαίνει κάθε φορά και όλο το αναβάλλω.
Ο Άρης κοιτάζει αφηρημένος τη βουβή τηλεόραση που συνεχίζει να προβάλει διαφημίσεις. Ο Πορφυρογέννητος πλησιάζει τη συσκευή, πατάει ένα κουμπί και την κλείνει. Ο Ειδικός κοιτάζει αυστηρά τον Άρη και του υποδεικνύει με μια νοητή υπόκλιση και ένα ψεύτικο χαμόγελο να είναι πιο ευγενικός και τυπικός. Ο Πορφυρογέννητος επιστρέφει και κάθεται στην πολυθρόνα του.
Πορφυρογέννητος
Λοιπόν, Ειδικέ, σε ακούμε. Τι καλό νέο μας φέρνεις;
Εκατόνταρχος
Το καλό νέο το έχετε μπροστά σας, κύριε πρόεδρε. Ο πλωτάρχης, αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα της κατάστασης, αψήφησε τη δεινή κατάσταση της υγείας του και μολονότι ευρισκόμενος σε αναρρωτική άδεια, δέχτηκε να παραβρεθεί στη σημερινή μας συζήτηση, προκειμένου να πληροφορηθεί σχετικά με την πρωτοβουλία που προτίθεστε να αναλάβετε.
Πορφυρογέννητος
Γι’ αυτό δεν πρόκειται να καταστραφεί ποτέ αυτή η χώρα. Όσο υπάρχουν άνδρες σαν κι εσάς κύριε Καρυωτάκη, μπορούμε να ελπίζουμε.
Άρης
Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, αλλά ο κύριος Ειδικός δε με έχει ακόμα πληροφορήσει σχετικά με το θέμα της συζήτησης μας. Ο λόγος για τον οποίον ήρθα σήμερα εδώ…
Πορφυρογέννητος
Ο λόγος για τον οποίον βρίσκεσαι σήμερα εδώ, είναι διότι ζήτησα να σε πληροφορήσω εγώ ο ίδιος, προσωπικά, για το αντικείμενο της αποστολής σου.
Άρης
Της αποστολής μου;
Πορφυρογέννητος
Φυσικά, δεν είσαι υποχρεωμένος να την αποδεχτείς. Ωστόσο, όπως πολύ καλύτερα γνωρίζεις, η Δημοκρατία μας βρίσκεται στα πρόθυρα ενός εμφυλίου πολέμου.
Άρης
Επιτρέψτε μου, κύριε πρόεδρε, και με κάθε σεβασμό, άλλα δεν έχετε ιδέα τι είναι ένας εμφύλιος πόλεμος.
Το δωμάτιο ξαφνικά βυθίζεται στη σιωπή. Ο Πορφυρογέννητος ακουμπά την πλάτη του στην πολυθρόνα και φαίνεται μάλλον σκεπτικός παρά προσβεβλημένος. Ο Εκατόνταρχος κοιτάζει οργισμένος τον Άρη.
Εκατόνταρχος
Πρόσεχε τα λόγια σου, Άρη. Δε μιλάς με τα φιλαράκια σου από τα μπαρ.
Πορφυρογέννητος
Όχι, όχι, Εκατόνταρχε. Ο πλωτάρχης έχει δίκιο. Πρέπει να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί στις εκφράσεις μας. Άλλωστε, μιλώντας για εμφύλιο, δε μπορώ να λησμονήσω την εμπειρία και το ρόλο του καλύτερού μας χρονοναύτη στα Δεκεμβριανά. Η αποστολή, όμως, που θέλουμε τώρα να σου αναθέσουμε είναι πολύ διαφορετική.
Άρης
Ο κύριος Ειδικός την χαρακτήρισε ευχάριστη.
Πορφυρογέννητος
Αυτό, είναι κάτι σχετικό. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που προσωπικά εσένα σε ευχαριστεί. Για παράδειγμα, αυτή η συνάντηση, τώρα, πόσο ευχάριστη σου είναι.
Άρης
Τι εννοείτε;
Πορφυρογέννητος
Δε χρειάζεται να απαντήσεις. Άλλωστε, και εγώ δεν ξέρω τι θα με ευχαριστούσε περισσότερο αυτή τη στιγμή, μια προσβολή ή ένα ψέμα. Ωστόσο, αυτό που θέλω να σου ζητήσω είναι μια δεύτερη συνάντηση μαζί μου, κάτω από πολύ διαφορετικές, όμως, συνθήκες.
Άρης
Δηλαδή, που;
Πορφυρογέννητος
Δηλαδή, πότε, θα ρωτούσε ένας καλός χρονοναύτης.
Άρης
Αν κατάλαβα καλά, μου ζητάτε…
Πορφυρογέννητος
Σου ζητάω να γυρίσεις πίσω, μόλις στο 1996, προκειμένου να βρεις τον προ δεκαπενταετίας εαυτό μου και να του τα πεις ένα χεράκι.
Άρης
Δεν καταλαβαίνω.
Πορφυρογέννητος
Πριν από δεκαπέντε χρόνια η Δημοκρατία μας έλαβε μία πολύ λανθασμένη απόφαση, η οποία αποδείχτηκε μοιραία για την μετέπειτα εξέλιξη του τόπου μας. Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, σε μεγάλο βαθμό, οφείλετε σε εκείνη την απόφαση. Το ξέρεις πολύ καλύτερα από εμένα, οι ιστορικές επεμβάσεις είναι αποστολές δύσκολες και άκρως επικίνδυνες. Η Ειδική Γραμματεία Χρόνου ήδη μετράει αρκετούς νεκρούς πράκτορες, που έπεσαν στο καθήκον προσπαθώντας να φέρουν σε πέρας την αποστολή που τους είχε ανατεθεί. Για την ακρίβεια, όπως με πληροφόρησε ο Ειδικός, εσύ είσαι ο μόνος αυτή τη στιγμή ενεργός πράκτορας πεδίου που μας έχει μείνει.
Άρης
Θέλετε να πείτε, ο μόνος ζωντανός πράκτορας πεδίου.
Πορφυρογέννητος
Έστω. Βλέπω πως σου αρέσει πολύ να διορθώνεις τους ανωτέρους σου. Άρα δε θα έχεις, φαντάζομαι, και ιδιαίτερο ψυχολογικό πρόβλημα να αναλάβεις να κάνεις άλλη μια τέτοια διόρθωση.
Άρης
Κύριε Πρόεδρε, το ότι βρίσκομαι ακόμα εν ζωή, όπως θα σας έχει πληροφορήσει ο Επίτροπος, είναι ένα στατιστικό λάθος. Υπάρχουν άνθρωποι, σε τρεις τουλάχιστον δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, που θα ήθελαν πολύ να με δουν νεκρό. Και την τελευταία φορά το κεφάλι λίγο έλειψε από το να αποτελέσει μέρος της διακόσμησης κάποιας επαρχιακής πλατείας. Εξάλλου, στην κατάσταση που βρίσκομαι τώρα...
Πορφυρογέννητος
Δε βλέπω σε τι μπορεί να σε εμποδίσει η κατάσταση σου από το να κάνεις ένα μικρό ταξιδάκι, να ζητήσεις μια ολιγόλεπτη ακρόαση και να κουβεντιάσετε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι με τον παλιό μου εαυτό.
Άρης
Αντιλαμβάνεστε, πιστεύω, ότι το πιθανότερο είναι ο παλιός σας εαυτός να με αντιμετωπίσει σαν τρελό και να διατάξει, στην καλύτερη, να με πετάξουν έξω με τις κλωτσιές. Το 1996 όχι μόνο δεν είχε ανακαλυφθεί η δυνατότητα διαχρονικής μετάβασης, αλλά ούτε καν σχεδιασμός για κάτι τέτοιο δεν υπήρχε.
Πορφυρογέννητος
Μην ανησυχείς! Η ιστορίες επιστημονικής φαντασίας πάντοτε με γοήτευαν. Να είσαι σίγουρος πως θα σε ακούσω με ενδιαφέρον. Λοιπόν, τα υπόλοιπα θα σου τα εξηγήσει ο προϊστάμενος σου. Μου επιτρέπετε, τώρα, κύριοι!
Ο Πρωθυπουργός σηκώνεται όρθιος και άλλοι δύο τον μιμούνται αμέσως. Ο Πρωθυπουργός τους χαιρετάει με χειραψία, πρώτα τον Άρη και μετά τον Εκατόνταρχο.
Πορφυρογέννητος
Θα περιμένω ενημέρωση για την προετοιμασία της αποστολής. Και, Άρη, αν το θυμηθείς, σε παρακαλώ, πες σε αυτόν τον παλιό μου εαυτό να ξυρίσει το μουστάκι του! Δεν αντέχω να με βλέπω στις φωτογραφίες εκείνης της εποχής.
Ο Πορφυρογέννητος ανοίγει ξανά την τηλεόραση, παίρνει στην αγκαλιά του μία από τις γάτες και κάθεται ξανά στην πολυθρόνα, ενώ ο Άρης και ο Εκατόνταρχος αποχωρούν από το γραφείο του.
σκηνή 20η, ημέρα, εσωτερικό (Βουλή των Ελλήνων /διάδρομος)
Ο Άρης και ο Εκατόνταρχος βαδίζουν στον ημιφωτισμένο μακρύ διάδρομο, ενώ από το βάθος πίσω τους ακούγεται ο ήχος της τηλεόρασης. Στα μισά του διαδρόμου, ο Άρης σταματάει και αρπάζοντας τον Εκατόνταρχο από το σακάκι, τον σπρώχνει προς τον τοίχο.
Άρης
Λέγε τώρα! Τι είναι όλα αυτά;
Εκατόνταρχος
Ήρεμα, πράκτορα! Παρεκτρέπεσαι.
Άρης
Δε με έχεις δει να παρεκτρέπομαι. Εξήγησέ μου, τι γίνεται εδώ πέρα!
Εκατόνταρχος
Νομίζω ότι ο πρόεδρος της κυβερνήσεως σου τα εξήγησε όλα λεπτομερώς. Τι άλλο θέλεις να μάθεις;
Άρης
Όχι σε εμένα αυτά! Αν θέλατε να με ξεφορτωθείτε, ας με αφήνατε στο ’44! Το ξέρεις καλά πως εννιά στις δέκα αποστολές επέμβασης έχουν μοιραία κατάληξη. Πόσο μάλλον μια αποστολή που προϋποθέτει και αποκάλυψη!
Εκατόνταρχος
Γι’ αυτό και επιλέξαμε τον καλύτερο και πιο έμπειρο χρονοναύτη. Διαφορετικά θα στέλναμε έναν εκπαιδευόμενο ή έναν πράκτορα καταγραφής.
Άρης
Γιατί δε πας εσύ, Εκατόνταρχε. Απ’ ότι θυμάμαι έχεις αρκετές εκκρεμότητες αφήσει στη δεκαετία του ενενήντα.
Εκατόνταρχος
Η παρουσία μου στο παρόν είναι επιβεβλημένη από το πρωτόκολλο. Κάποιος, άλλωστε, πρέπει να υποδεχτεί τις αλλαγές που θα επιφέρει η αποστολή σου.
Άρης
Και να υποδεχτεί και τη σωρό μου.
Εκατόνταρχος
Μη λες βλακείες! Οι νεκροί δεν ταξιδεύουν στο χρόνο.
Ο Άρης αφήνει τον Εκατόνταρχο και συνεχίζει να περπατάει στο διάδρομο. Ο Εκατόνταρχος δεν τον ακολουθεί, αλλά στέκεται και τον κοιτάζει να απομακρύνεται.
Εκατόνταρχος
Είχες μια δύσκολη μέρα, Άρη. Πήγαινε ξεκουράσου, σκέψου την πρότασή μας και, όποτε αποφασίσεις, ξέρεις που θα με βρεις.
σκηνή 21η, ημέρα, εσωτερικό (Βουλή των Ελλήνων/διάδρομος)
Από το παράθυρο η Ιφιγένεια κοιτάζει τον Άρη να περπατάει στον περίβολο του κοινοβουλίου, να περνάει από την πύλη του και να βγαίνει έξω στο δρόμο.
(συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου