Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

esquire/01.08

Στο οπισθόφυλλο λέει πως «αυτό δεν είναι ένα βιβλίο με ιστορίες τρόμου και μυστηρίου». Αυτό είναι περίεργο. Γιατί το διάβασα το βιβλίο, και είναι ακριβώς αυτό.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό και μυστηριώδες από την ίδια την πραγματικότητα, την οποία ουσιαστικά διασκευάζω. Ο τρόμος και το μυστήριο βρίσκονται στην ίδια την συγγραφή.

Γιατί δεν παράγουμε περισσότερη φανταστική κουλτούρα, σαν λαός; Γιατί δεν αναμοχλεύουμε τους φόβους ή τα όνειρά μας στη λογοτεχνία;

Γιατί φοβόμαστε τους φόβους μας και δε θέλουμε να θυμόμαστε τα όνειρά μας. Θεατές της παραισθησιακής μας επικαιρότητας προτιμάμε να ζούμε στους φόβους και τα όνειρα των άλλων.

Αν ήσουν σε έναν σκοτεινό πύργο, μπροστά σε ένα τζάκι, με την καταιγίδα να μαίνεται απ' έξω και τις σκιές να χορεύουν στους τοίχους, ποιο βιβλίο θα ήθελες να διαβάζεις;

Σε ένα τέτοιο σκηνικό θα προτιμούσα να διαβάζω κάτι πιο διασκεδαστικό και ευχάριστο. Μάλλον θα κοιτούσα τα αποθηκευμένα μηνύματα στο κινητό μου ή θα έλυνα sudoku.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου