σκηνή 80η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο/έξω από το καφέ)
Ανοίγει η πόρτα του μαγαζιού και βγαίνουν πρώτα ο Άρης και στη συνέχεια ο Καθηγητής. Ο Καθηγητής κουμπώνει το παλτό του και κάνει νόημα στον Άρη να τον ακολουθήσει. Περπατούν για λίγο μέχρι που φτάνουν δίπλα σε έναν παλιό σκαραβαίο. Ο Καθηγητής ξεκλειδώνει το αμάξι και ο Άρης ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού. Λίγο πιο πίσω, μέσα σε ένα άλλο παρκαρισμένο αυτοκίνητο, καθισμένη στη θέση του οδηγού η Ιφιγένεια (με άλλα ρούχα από αυτά που φορούσε πριν λίγο φεύγοντας από το καφέ) τους παρακολουθεί.
σκηνή 81η, ημέρα, εσωτερικό (αυτοκίνητο)
Ο Καθηγητής οδηγεί, ενώ ταυτόχρονα μιλάει ακατάπαυστα και χειρονομεί με υπερένταση. Ο Άρης τον κοιτάζει ήρεμος από τη θέση του συνοδηγού. Από το ραδιόφωνο ακούγεται το δελτίο ειδήσεων.
Καθηγητής
Και πως θα την ονομάσω τη Μηχανή;
Άρης
Κρόνος
Καθηγητής
Κρόνος; Χμ… παράξενο! Η δημιουργία μιας τέτοιας μηχανής είναι έργο ζωής για εμένα. Έχω αφιερώσει, όχι μόνο την καριέρα μου, αλλά και την προσωπική μου ζωή σε αυτόν τον σκοπό. Και με τι κόστος, ε; Ξέρετε τι σημαίνει να δουλεύεις για δέκα… Πότε θα παρουσιάσω την εφεύρεση;
Άρης
Σε έξι χρόνια περίπου θα γίνουν οι πρώτες επίσημες δοκιμές.
Καθηγητής
…για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια πάνω σε ένα σχέδιο, χωρίς να μπορείς να μιλήσεις σε κανέναν για αυτό για να μη σε περάσουν για τρελό; Να κρύβεσαι από τους συναδέλφους σου και κάθε φορά που δοκιμάζεις να αναπτύξεις, έστω και θεωρητικά έναν σου προβληματισμό, να αντιμετωπίζεις μόνο γέλια και ειρωνείες; Και ξέρετε γιατί…
Ο Άρης κάνει νόημα στον Καθηγητή να σωπάσει και ανοίγει την ένταση του ραδιοφώνου.
Εκφωνητής
Η ρήξη, ωστόσο, αυτή δε αφορά μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την ίδια την προεδρική οικογένεια, αφού ο πρώην Υπουργός μετά τον εξαναγκασμό του σε παραίτηση, υποχρεώθηκε από τον κύριο Πρόεδρο να εγκαταλείψει και την πατρική του οικία. Ο εκδιωχθείς πολιτικός, παρ’ όλα αυτά, φαίνεται πως επιμένει στην απόφασή του να καταψηφίσει το νομοσχέδιο στην αυριανή κρίσιμη συνεδρίαση και μάλιστα…
Ο Άρης χαμηλώνει την ένταση του ραδιοφώνου.
Καθηγητής
Έχει κάποια σχέση αυτό με την αποστολή σας;
Άρης
Σας είπα, δεν υπάρχει περίπτωση να σας δώσω πληροφορίες σχετικά με την αποστολή μου. Το απαγορεύει το πρωτόκολλο.
Καθηγητής
Φαντάζομαι ότι το πρωτόκολλο απαγορεύει και οποιαδήποτε συζήτηση για τη Μηχανή.
Ο Άρης δεν απαντάει και στρέφει το βλέμμα του έξω στο δρόμο.
Καθηγητής
Μην ανησυχείτε! Σας καταλαβαίνω. Το ενδεχόμενο του εγκλωβισμού σας στο παρελθόν είναι ένα εξαιρετικά εφιαλτικό σενάριο. Άλλωστε, αποκαλύπτοντάς μου την μελλοντική εξέλιξη της έρευνάς μου το μόνο που επιτυγχάνετε είναι την επίσπευση των αποτελεσμάτων της.
Ο Άρης γυρίζει και τον κοιτάζει.
Καθηγητής
Θα σας βοηθήσω, κύριε… Δε μου έχετε πει ούτε καν το όνομα σας.
Άρης
Μπορείτε να με λέτε Άρη.
Καθηγητής
Θα σε βοηθήσω Άρη. Μπορούμε να μιλάμε στον ενικό. Άλλωστε, είμαστε σχεδόν συνομήλικοι τώρα. Θα σε βοηθήσω όχι μόνο γιατί υποψιάζομαι πως είσαι απαραίτητος στο μέλλον, αλλά και γιατί είμαι σίγουρος πως έχεις αφήσει μια προσωπική ζωή εκεί στο 2011 που σου λείπει.
Ο Άρης αλλάζει σταθμό στο ραδιόφωνο, ανοίγει την ένταση και ξαναγυρίζει το βλέμμα του στο δρόμο.
Άρης
Όχι ακριβώς…
Ακούγεται κάποια μουσική επιτυχία της εποχής.
σκηνή 82η, ημέρα, εσωτερικό (αυτοκίνητο)
Το ίδιο τραγούδι ακούγεται από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του Σακαφλιά. Το αυτοκίνητο είναι σταθμευμένο σε έναν ερημικό δρόμο. Ο Σακαφλιάς, καθισμένος στη θέση του οδηγού, κοιτάζει το ρολόι του. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα του συνοδηγού και μπαίνει μέσα ο Αντωνάκης. Φοράει σπορ ρούχα, γυαλιά ηλίου και είναι αξύριστος.
Σακαφλιάς
Που είσαι μωρέ μαλάκα;
Αντωνάκης
Συγγνώμη! Με ψάχνουνε παντού.
Σακαφλιάς
Κι εγώ τι φταίω; Καλά, τι του έκανες; Κανονικά θα έπρεπε να σε ευγνωμονεί. Όλοι για αυτόν μιλάνε σήμερα.
Αντωνάκης
Το ξέρω!
Σακαφλιάς
Δοκίμασες να επικοινωνήσεις μαζί του;
Αντωνάκης
Θα μου το πληρώσει ο αχάριστος!
Σακαφλιάς
Ναι, ε; Τι έχεις κατά νου;
Ο Αντωνάκης βγάζει έναν κίτρινο φάκελο από την τσάντα του και τον δίνει στο Σακαφλιά.
Αντωνάκης
Σου έχω εδώ κάποιες φωτογραφίες του από το τελευταίο ταξίδι του στα νησιά.
Ο Σακαφλιάς σπρώχνει πίσω το φάκελο, ξαφνιάζοντας τον Αντωνάκης.
Σακαφλιάς
Τι να τις κάνω, μωρέ, τις φωτογραφίες τώρα; Τώρα τις θυμήθηκες; Τόσο καιρό σε παρακαλούσα να μου δώσεις κάτι καλό και με έγραφες.
Αντωνάκης
Ξέρεις πόσο θα πουλήσεις, αν τις βγάλεις;
Σακαφλιάς
Τώρα πουλάει ο δικός σου. Αν πάω κόντρα τώρα, οι άλλοι θα με φάνε.
Ο Αντωνάκης τον κοιτάζει απελπισμένος και κρατώντας ακόμα τον φάκελο.
Αντωνάκης
Δηλαδή, δεν…
Σακαφλιάς
Ξεκόλλα, σου λέω! Ας τις θυμόσουν νωρίτερα τις φωτογραφίες! Πρέπει να την κάνω. Θέλεις να σε πετάξω πουθενά;
Ο Αντωνάκης έχει βγει ήδη από το αυτοκίνητο και φεύγει αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή.
σκηνή 83η, ημέρα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο του Καθηγητή)
Ο Καθηγητής και ο Άρης στέκονται εκατέρωθεν ενός τραπεζιού, πάνω στο οποίο βρίσκεται η Μηχανή. Το ημιυπόγειο διαμέρισμα είναι γεμάτο συσκευές και βιβλία. Επικρατεί γενικά ακαταστασία, ενώ στο βάθος διακρίνεται ένα ξέστρωτο κρεβάτι. Κάποια κομμάτια της συσκευής έχουν αποσυνδεθεί, αλλά όλα βρίσκονται πάνω στο τραπέζι. Ο Καθηγητής κρατώντας ένα πολύ λεπτό μεταλλικό εργαλείο σκαλίζει κάτι στο εσωτερικό του κράνους.
Καθηγητής
Απίστευτο!
Άρης
Τι πράγμα;
Καθηγητής
Τόσο καιρό ήμουν σε τελείως λάθος δρόμο. Απίστευτο…
Άρης
Κύριε καθηγητά…
Καθηγητής
Ξέρω, ξέρω.
Άρης
Θα το ήθελα πολύ να είχαμε περισσότερο χρόνο, αλλά…
Καθηγητής
Αλλά πρέπει να επιστρέψεις μέσα στο χρόνο που αντιστοιχεί σε τρεις μέρες από την πανσέληνο του χρόνου αφετηρίας σου. Το άκουσα, αν και δε μπορώ να το καταλάβω. Κάτι τέτοιο είναι τελείως αντιεπιστημονικό.
Άρης
Λυπάμαι, αλλά δε μπορώ να σας βοηθήσω.
Καθηγητής
Δε μπορείς να με βοηθήσεις γενικά, όσο βρίσκεσαι πάνω από το κεφάλι μου. Δε πας μια βόλτα, καλύτερα;
Ο Άρης κάνει στην αρχή ένα βήμα πίσω και στη συνέχεια πηγαίνει μέχρι το παράθυρο. Βγάζει ένα τσιγάρο και το ανάβει. Κοιτάζει τα πόδια των ανθρώπων που περνάνε από πάνω. Έχει αρχίσει να νυχτώνει. Φαίνεται σα να προσπαθεί να θυμηθεί κάτι. Χωρίς να γυρίσει, ρωτάει τον Καθηγητή…
Άρης
Συγγνώμη, αλλά μήπως γνωρίζετε αν έχει ανοίξει το (όνομα μπαρ);
Ο Εφευρέτης σηκώνει το κεφάλι του και τον κοιτάζει με απορία.
σκηνή 84η, νύχτα, εσωτερικό (μπαρ)
Το (όνομα μπαρ) είναι ένα μικρό μπαρ στο κέντρο της πόλης. Είναι γεμάτο νέους ανθρώπους που διασκεδάζουν και μιλάνε δυνατά. Κάποια κορίτσια χορεύουν. Ο Άρης μπαίνει στο μαγαζί και κατευθύνεται στην άκρη του μπαρ, όπου υπάρχουν δυο-τρια άδεια σκαμπό και είναι πιο ήρεμα. Κοιτάζει τριγύρω του, έχοντας ένα χαζό χαμόγελο. Κάποιες γκόμενες στην άλλη άκρη του μπαρ τον κοιτάζουν, σκουντιούνται και γελάνε. Η μπαργούμαν έρχεται κοντά του. Ο Άρης την κοιτάζει χαμογελαστός σαν να βλέπει κάποιο πολύ γνωστό του πρόσωπο.
Μπαργούμαν
Γεια σου!
Άρης
Μια μπύρα, σε παρακαλώ!
Η μπαργούμαν πάει να φέρει την παραγγελία του και ο Άρης παρατηρεί τον κώλο της καθώς απομακρύνεται.
Ιφιγένεια
Καλή, ε;
Ο Άρης γυρίζει απότομα και βλέπει την Ιφιγένεια να είναι καθισμένη στο διπλανό σκαμπό και να πίνει το ποτό της. Το χαμόγελο του Άρη σβήνει.
Ιφιγένεια
Ώστε, εδώ συχνάζεις; Σίγουρα πολύ καλύτερο από το δικό μας. Δε μου μιλάς;
Η μπαργούμαν φέρνει την μπύρα του Άρη. Η Ιφιγένεια του τσουγκρίζει το ποτήρι.
Ιφιγένεια
Στην υγειά σου!
Πίνουν και οι δύο και ο Άρης βγάζει ένα τσιγάρο από το πακέτο του και προσπαθεί να το ανάψει, αλλά η νευρικότητα και το σπασμένο χέρι του δεν τον βοηθάνε. Η Ιφιγένεια βγάζει έναν αναπτήρα και τον ανάβει. Ο Άρης την κοιτάζει για μια στιγμή και αμέσως στρέφει το βλέμμα του αλλού. Η Ιφιγένεια ακουμπάει το πακέτο του Άρη.
Ιφιγένεια
Θα με κεράσεις κι εμένα ένα, ε;
Η Ιφιγένεια, χωρίς να περιμένει απάντηση από τον Άρη, παίρνει ένα τσιγάρο από το πακέτο του και το ανάβει, φυσώντας τον καπνό προς το μέρος του.
Ιφιγένεια
Ξέρεις, καπνίζεις την ίδια μάρκα με τον φίλο μου.
Ο Άρης σβήνει απότομα το δικό του και σηκώνεται αμέσως από το σκαμπό.
Ιφιγένεια
Φεύγεις;
Άρης
Γιατί με ακολούθησες;
Ιφιγένεια
Σε ακολούθησα;! Μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου!
Άρης
Είναι τυχαίο, δηλαδή, αυτό;
Ιφιγένεια
Έρχομαι συχνά εδώ. Συνήθως μαζί με το φίλο μου. Είναι το στέκι του. Τώρα που το σκέφτομαι, έχετε πολλά κοινά.
Μια παρέα έρχεται και στέκεται δίπλα τους στο μπαρ, στριμώχνοντας τους και φέρνοντάς τους πιο κοντά.
Ιφιγένεια
Πως σε λένε;
Ο Άρης βγάζει ένα χαρτονόμισμα και το ακουμπάει πάνω στο μπαρ.
Άρης
Καληνύχτα!
Ο Άρης φεύγει. Η Ιφιγένεια τον κοιτάζει ενώ τελειώνει με μια γουλιά το ποτό της.
σκηνή 85η, νύχτα, εξωτερικό (στο δρόμο-έξω από το σπίτι του Καθηγητή)
Ο Άρης περπατάει στη σκοτεινή και ερημική γειτονιά του Καθηγητή. Φτάνει έξω από το εργαστήριό του και στέκεται πάνω από το παράθυρο του ημιυπόγειου. Το εργαστήριο φαίνεται ημιφωτισμένο, ενώ από μέσα ακούγεται ροκ μουσική. Σπρώχνει και ανοίγει την εξωτερική πόρτα και μπαίνει στην πολυκατοικία.
σκηνή 86η, νύχτα, εσωτερικό (πολυκατοικία/διάδρομος)
Ο Άρης κάνει να χτυπήσει την πόρτα και διαπιστώνει ότι είναι ανοιχτή. Την σπρώχνει και μπαίνει μέσα στο διαμέρισμα.
σκηνή 87η, νύχτα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο Καθηγητή)
Το κράνος βρίσκεται πάνω στον πάγκο στην ίδια κατάσταση που ήταν και όταν έφυγε ο Άρης από το διαμέρισμα για να πάει στο μπαρ. Ο καθηγητής Πάσχος δεν είναι πουθενά.
Άρης
Κύριε καθηγητά!
Ο Άρης σηκώνει μία μακριά μεταλλική ράβδο που βρίσκει στο πάτωμα και συνεχίζει να προχωρά μες στο δωμάτιο κρατώντας την σαν όπλο. Στο βάθος του δωματίου βλέπει τον Καθηγητή καθισμένο στο κρεβάτι να τον κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια, σαν να του υποδεικνύει πως κάποιος βρίσκεται από πίσω του. Αυτός ο κάποιος ακουμπάει την κάνη ενός όπλου στην πλάτη του Άρη, τη στιγμή που αυτός κάνει να γυρίσει προς το μέρος του με τη μεταλλική ράβδο υψωμένη.
Σωτήρης
Δεν το αφήνεις κάτω αυτό, μη μας βγάλεις κανένα μάτι;
Ο Άρης γυρίζει και τον κοιτάζει έκπληκτος. Ο Σωτήρης φέρνει το χέρι στο στόμα του θεατρινίστικά και κοιτάζοντας την καλύπτρα του χαμένου ματιού του Άρης.
Σωτήρης
Ωχ! Με συγχωρείς!
Άρης
Τι έγινε;!
Σωτήρης
Α, εδώ…
σκηνή 88η, νύχτα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο του Καθηγητή)
Ο Άρης και ο Σωτήρης είναι καθισμένοι πάνω στον πάγκο με τη Μηχανή ανάμεσα τους. Καπνίζουν και πίνουν μπύρες. Ακούγεται ροκ (της εποχής) μουσική από το ραδιόφωνο, που κάποιες φορές διακόπτεται από τη φωνή του ραδιοφωνικού παραγωγού, αλλά σε πολύ πιο χαμηλή ένταση. Στο βάθος του δωματίου ο Εφευρέτης κοιμάται στο κρεβάτι του.
Άρης
Δεν καταλαβαίνω.
Σωτήρης
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Άρης
Υποτίθεται ότι υπήρχε μόνο μία συσκευή και αυτή βρίσκεται τώρα εδώ διαλυμένη.
Σωτήρης
Υπήρχε μόνο μία συσκευή, όταν εσύ έφυγες, αλλά στο μεταξύ αλλάξανε τα πράγματα.
Άρης
Δηλαδή;
Σωτήρης
Φαίνεται πως κάποιος βοήθησε τον μεγάλο μας εφευρέτη να επινοήσει τη Μηχανή του πολύ νωρίτερα, από ότι θα έκανε κανονικά.
Ο Άρης πιάνει το κεφάλι του και ο Σωτήρης τον αγγίζει στον ώμο.
Σωτήρης
Μη χαλιέσαι! Έκανες μια πολύ σοβαρή παραβίαση του πρωτοκόλλου, αλλά σκέψου πως αν δεν το έκανες, τώρα δε θα τα πίναμε παρέα;
Άρης
Για αυτό ήρθες;
Σωτήρης
Ήρθα για σε βοηθήσω. Για να ολοκληρώσεις την αποστολή σου.
Άρης
Τι να ολοκληρώσω; Η αποστολή επετεύχθη. Ο πρόεδρος αύριο το βράδυ θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο.
Σωτήρης
Μην είσαι και τόσο σίγουρος!
Άρης
Μα ήδη το δήλωσε. Αποκλείεται να κάνει πίσω.
Σωτήρης
Δε θα το κάνει γιατί δε θα προλάβει.
Άρης
Τι εννοείς;
Σωτήρης
Αύριο το απόγευμα πριν την ψηφοφορία ο πρόεδρός σου σχεδιάζει να μιλήσει σε ανοιχτή συγκέντρωση στους οπαδούς του, προκειμένου να ανακοινώσει ότι μετά την καταψήφιση του νομοσχεδίου, θα θέσει και θέμα ηγεσίας
Άρης
Ε, και;
Σωτήρης
Ε, την ώρα που θα βγαίνει στο μπαλκόνι, κάποιος τρελός μέσα από το πλήθος θα τον πυροβολήσει στο κεφάλι. Ο Πατέρας του θα αναβάλει την ψηφοφορία και θα κηρύξει εθνικό πένθος. Το πολιτικό σύστημα θα φορέσει πλερέζες, ο κοινή γνώμη θα συμπαρασταθεί στον χαροκαμένο Πρόεδρο και δυο βδομάδες μετά το νομοσχέδιο θα περάσει παμψηφεί.
Άρης
Ποιος θα τον φάει; Κάποιος από το μέλλον;
Σωτήρης
Ο πρώην Ιδιαίτερός του. Κάποιος Αντωνάκης. Θα αυτοκτονήσει πριν δώσει λόγο για την πράξη του και χρόνια μετά θα γραφτούν βιβλία και θα γυριστούν ταινίες με διάφορα ευφάνταστα σενάρια.
Άρης
Εγώ φταίω.
Σωτήρης
Δεν ξέρω τι εννοείς, αλλά προλαβαίνεις να επανορθώσεις. Κατάλαβες τώρα γιατί ήρθα.
Άρης
Κατάλαβα. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα είναι γιατί έστειλε εσένα ο Εκατόνταρχος.
Σωτήρης
Δε με έστειλε κανένας Εκατόνταρχος. Τι είμαι; Κανένας χρονοασφαλίτης σαν κι εσένα; Μόνος μου ήρθα.
Άρης
Τι λες;
Σωτήρης
Σου είπα, χάρη στην πολύτιμη βοήθεια σου, ο μεγάλος εφευρέτης μας ολοκλήρωσε την κατασκευή της μηχανής πολύ νωρίτερα. Λίγα χρόνια μετά, όμως, κάπου στράβωσε το πράγμα και κάποια από τα μυστικά σχέδια άρχισαν να βγαίνουν στη φόρα. Η κυβέρνηση φυσικά τα διέψευσε, ο τύπος έπνιξε το θέμα και ο κόσμος δεν πίστεψε το μόνο παραμύθι που έπρεπε να πιστέψει. Τη συνέχεια τη φαντάζεσαι.
Άρης
Η νύχτα…
Σωτήρης
Ακριβώς. Ο υπόκοσμος έδωσε γη και ύδωρ για να αποκτήσει αντίγραφα της Μηχανής, που οι Κινέζοι φίλοι μας έσπευσαν να του κατασκευάσουν.
Άρης
Πόσες τέτοιες συσκευές υπάρχουν στο μέλλον;
Σωτήρης
Καμιά δεκαριά, αλλά οι περισσότερες είναι μούφες. Άντε να σε πάνε καμιά ώρα μπροστά, να δεις τα νούμερα του τζόκερ και να γυρίσεις να τα παίξεις. Άλλωστε, η εξελιγμένη μορφή της Μηχανής, η Κρόνος 2 αποτελεί ακόμα κρατικό μονοπώλιο.
Άρης
Και ο Πάσχος τι λέει για όλα αυτά;
Σωτήρης
Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν θα προλάβει να τα δει όλα αυτά. Ο καημένος, θα πεθάνει λίγους μήνες μετά την κατασκευή της Κρόνος 1. Καρκίνος. Από τα πολλά πειράματα και την έκθεση στις ακτινοβολίες.
Ο Άρης και ο Σωτήρης κοιτάζουν τον Καθηγητή που κοιμάται ήρεμος στο κρεβάτι του. Στη συνέχεια τσουγκρίζουν τα κουτάκια της μπύρας τους και τα αδειάζουν.
Άρης
Και τώρα τι κάνουμε;
Σωτήρης
Τίποτα, πάμε για ύπνο, γιατί αύριο μας περιμένει μια πολύ δύσκολη μέρα.
Ο Άρης και ο Σωτήρης σηκώνονται από τον πάγκο. Ο Σωτήρης κλείνει το ραδιόφωνο, ενώ ο Άρης πίσω από την πλάτη του μαζεύει από τον πάγκο το όπλο του Σωτήρη και το βάζει κρυφά στην τσέπη του.
Άρης
Λύσε μου μια τελευταία απορία! Εσένα τι σε νοιάζει αν σκοτωθεί ο Πρόεδρος αύριο ή όχι.
Σωτήρης
Πλάκα κάνεις; Χωρίς αυτόν τον μαλάκα πως θα διαλυθεί η χώρα και πως θα καταρρεύσει το σύστημα, για να έρθει μετά η Επανάσταση;
(συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου