50 δραχμες

πριν απο πολλα χρονια, ημουν φοιτητης στην αθηνα, ηρθε μια τσιγγανα σε ενα απο τα καφενεια περιξ της σχολης, οπου καθομουν με την παρεα μου, κ ζητησε να μου πει τη μοιρα μου. εγω, βεβαια, ποτε δεν πιστεψα σε αυτα, αλλα ετσι, για την πλακα, δεχτηκα, της εδωσα 50 δραχμες κ απλωσα την παλαμη μου. αυτη ξεκινησε να την διαβαζει κ ενω φαινοταν ετοιμη να πει το ποιημα της, γουρλωσε ξαφνικα τα ματια κ τρομαγμενη μου επεστρεψε τα λεφτα κ εφυγε μουρμουριζοντας καποιο ξορκι ή κατι τετοιο, τελος παντων.
οσο δυσπιστος κ αν ημουν απο τοτε με τα μεταφυσικα, η αντιδραση της, οσο ναναι, καπως με προβληματισε. μπορει μεχρι το βραδυ να ειχα ξεχασει το ολο σκηνικο, αλλα καπου μεσα μου η απορια, για το τι ειχε δει εκεινη η γρια απατεωνισσα στο χερι μου, παρεμεινε.
σημερα το πρωι, καθως περνουσα απο ενα καφενειο, εδω στην παραλια του βολου, ειδα μιαν αλλη τσιγγανα να κραταει το χερι ενος νεαρου κ να του λεει τη μοιρα του. ετσι, για πλακα, κ ετουτη τη φορα, σταθηκα πισω απο την πλατη της κ περιμενα. ο νεαρος με ειδε κ χαμογελασε αμηχανα. η χειρομαντισσα το καταλαβε, διεκοψε τον χρησμο κ γυρισε ενοχλημενη κ με κοιταξε. "ποσα της εδωσες;" ρωτησα τον φιλο. "5 ευρω", μου απαντησε περιπου ντροπιασμενος. "κ σενα, τι σε νοιαζει;" πεταχτηκε η γρια ρομα. "συγνωμη, απλως αναρωτιεμαι", απολογηθηκα, "με τη δραχμη καλυτερα δεν ημασταν;"