οι αποστάσεις

Ήρθες
όταν εγώ δε σε περίμενα.
Μου είπες, «μείνε!»,
την ώρα που ήδη στρίμωχνα στο αμάξι τις αποσκευές μου.
Σου είπα, «έλα να με βρεις!»
κι εσύ τότε μου απάντησες, «θα ‘ρθω, μα θα γυρίσουμε παρέα».
Επέστρεψα
και τότε σε άκουσα να λες, «ωραία, σειρά μου τώρα».
Έφυγες
κι αμέσως άρχισα να ψάχνω εισιτήρια.
Είδες, δεν με τρομάζουν τα ταξίδια πια,
όσο κι αν με φοβίζουνε ακόμα οι αποστάσεις.

Δυο χρόνια τώρα, χορτάσαμε χιλιόμετρα.
Καιρός να δούμε πια πόσο στ’ αλήθεια απέχουμε,
πόσο «μαζί» μες στο «κοντά» χωράει.