Διψούσα κι εσείς μου δώσατε νερό.
Πεινούσα και μοιραστήκατε μαζί μου το φαί σας.
Γελούσα σα χαζός κι εσείς να κλάψω μου δώσατε αφορμές.
Έκλαιγα όσο μπορούσα πιο σοφά κι εσείς μου δώσατε αιτίες να γελάσω.
Κουράστηκα κι εσείς μου είπατε, «Πέσε μικρέ να κοιμηθείς!
Κι όσο κοιμάσαι, εμείς θα σου κρατάμε το τιμόνι».
Κι έπεσα τότε και κοιμήθηκα. Κι όνειρο είδα, λέει,εσάς το πλοίο μου να ρίχνετε στα βράχια.
Τώρα που ούτε για τους καλούς δεν περισσεύει η καλοσύνη σας.
Τώρα που ούτε τους κακούς δεν τους τρομάζουν οι απειλές σας.
Τώρα που εγώ το έργο ετούτο το βαρέθηκα.
Τώρα που άλλους ήρωες, άλλους ηθοποιούς θέλω μες στην επόμενη σκηνή να βάλω.
Τώρα να δω τί άλλο πια θα σκαρφιστείτε, παλιοτόμαρα!
Πεινούσα και μοιραστήκατε μαζί μου το φαί σας.
Γελούσα σα χαζός κι εσείς να κλάψω μου δώσατε αφορμές.
Έκλαιγα όσο μπορούσα πιο σοφά κι εσείς μου δώσατε αιτίες να γελάσω.
Κουράστηκα κι εσείς μου είπατε, «Πέσε μικρέ να κοιμηθείς!
Κι όσο κοιμάσαι, εμείς θα σου κρατάμε το τιμόνι».
Κι έπεσα τότε και κοιμήθηκα. Κι όνειρο είδα, λέει,εσάς το πλοίο μου να ρίχνετε στα βράχια.
Τώρα που ούτε για τους καλούς δεν περισσεύει η καλοσύνη σας.
Τώρα που ούτε τους κακούς δεν τους τρομάζουν οι απειλές σας.
Τώρα που εγώ το έργο ετούτο το βαρέθηκα.
Τώρα που άλλους ήρωες, άλλους ηθοποιούς θέλω μες στην επόμενη σκηνή να βάλω.
Τώρα να δω τί άλλο πια θα σκαρφιστείτε, παλιοτόμαρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου