ειδα σημερα στη γειτονια εναν ανθρωπο να φωτογραφιζει μια πορτα. την ωρα εκεινη η πορτα ανοιξε κ βγηκε ενας αλλος ανθρωπος. ο δευτερος ανθρωπος, βλεποντας τον πρωτο να τον σημαδευει με το κινητο του, ρωτησε, με υφος καπως ζορικο: "συμβαινει τιποτα, φιλε;" "οχι, τιποτα... να.. την πορτα σας φωτογραφιζω", απολογηθηκε ο πρωτος. "γιατι;" επεμεινε ο δευτερος - σχεδον εριστικα, θα ελεγα. "εμ.. γιατι.. ειναι ωραια... μου αρεσει..", ψελλισε ο περαστικος. ο ιδιοκτητης της πορτας γυρισε τοτε κ την κοιταξε. την κοιταξε καλα. κ μετα εκανε κ ενα βημα πισω κ την κοιταξε ακομα καλυτερα, οπως κοιταν οι πιο ψαγμενοι ή οι πρεσβυωπες τα αριστουργηματα της τεχνης στα μουσεια. "κοιτα να δεις", σκεφτηκε, "εχω τετοια ωραια πορτα κ τοσον καιρο δεν το ειχα καν προσεξει". κ αφου τη θαυμασε καλα-καλα, γυρισε να ζητησει συγγνωμη απο τον αλλον για τον αποτομο του τροπο. στο μεταξυ, ομως, ο αλλος το ειχε βαλει στα ποδια, ανακουφισμενος που την ειχε τοσο φτηνα γλιτωσει, χωρις να καταλαβει κανεις τα σκοτεινα πραγματικα του κινητρα που τον ειχαν οδηγησει σημερα μεχρι τη γειτονια μας. ο ανθρωπος ανασηκωσε τους ωμους του κ υστερα εβγαλε απο την τσεπη το δικο του κινητο κ πηρε ποζα για να αυτοφωτογραφηθει παρεα με την πιο ωραια πορτα στο βορειο ημισφαιριο. "φιλε, συμβαινει τιποτα;" ρωτησε τοτε η πορτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου