Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017

πορτες

πηγα σε ενα περιπτερο να παρω καπνο κ κατι να πιω κ ο περιπτερας μαζι με τα ρεστα μού εδωσε κ ενα φυλλαδιο για ντελιβερυ. "αλλη φορα", μου ειπε, "αμα βαριεσαι να βγεις, σου τα φερνουμε εμεις στην πορτα σου." δεν το ηξερα οτι παρεχουν κ τα περιπτερα τετοιες υπηρεσιες. εντυπωσιαστηκα. μετα φανταστηκα μια πολη, οπου μετα τις 10 δεν κυκλοφορει στους δρομους κανεις, εκτος απο τους ντελιβεραδες, κ τρομαξα λιγακι. πιο μετα το ξανασκεφτηκα, πως ετσι οπως παει το πραγμα, ολοι στο τελος θα παρεχουμε τετοιες υπηρεσιες, οποτε ολα καλα.. μαζι με την αγορα θα αυτορρυθμιστουν κ οι νυχτες μας. τελος, ασχετο.. αλλα θυμηθηκα που ειχα δει, πριν απο χρονια, στην αθηνα εναν παλαβο να περπαταει στον δρομο κουβαλωντας στα χερια του μια πορτα. πανω στην πορτα ειχε γραμμενο κατι που εμοιαζε με ποιημα. δεν αντεξα.. τον ρωτησα. "ο,τι της ριχνω κατω απο την πορτα της δεν πιανει. σκεφτηκα οτι ισως φταιει η πορτα κ παω να της την αλλαξω", μου απαντησε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου