ο κουρέας

Υφίσταμαι,
κάθε φορά που πάω να κουρευτώ,
την φλυαρία του κουρέα μου.
Κάθε φορά μεγάλο κόπο καταβάλλω,
για να συγκρατηθώ,
να μην του πω,
"μα βούλωσέ το, επιτέλους!".
Είναι καλό παιδί και ως επαγγελματίας άψογος.
Μια τέτοια μεταχείριση, όχι, δεν του αξίζει.
Για αυτό κι εγώ κάθε φορά που πάω να με κουρέψει,
σκέφτομαι επίμονα,
πασχίζω για να φανταστώ,
άλλα στοιχεία πιο κρυφά του χαρακτήρα του που ακόμα δεν γνωρίζω.
Τι κάνει άραγε στο σπίτι του;
Πώς φέρεται στις συναναστροφές του;
Τι μυστικά στριμώχνει στο κεφάλι του;
Πόσες βρωμιές τις σκέψεις του λερώνουν;