θέλω να θες

-Πες μου! Τι θες;
-Θέλω να πιω.
-Πιες τότε από μένα!
-Θέλω να πιω, σου είπα. Δεν θέλω να πνιγώ.
-Ποιος είπε όλη να με πιεις; Πιες από μένα λίγο!
-Μα, εγώ διψάω για πολύ.
-Τότε, τι θες μαζί μου;
-Εσένα θέλω. Μα, αν σε πιω ολόκληρη και τώρα ξεδιψάσω, αύριο πάλι θα διψώ και θα ζητάω κι άλλο.
-Μα, αν με πιεις κι άμα πνιγείς, το αύριο τι σε νοιάζει;
-Κι αν δεν υπάρχει αύριο;
-Έλα να πιεις και ας πνιγείς!
-Θα έρθω, μα πρώτα πες μου!
-Τι θες να μάθεις; Ρώτα με!
-Εσύ, τι θες; Δεν μου έχεις πει.
-Θέλω να ξεδιψάσεις.
-Να ξεδιψάσω ή να πνιγώ;
-Δεν θέλεις να διαλέξω.
-Πες μου, τι θες; Αλήθεια, πες!
-Θέλω να θέλω ό,τι θες.
-Αυτό; Τίποτα άλλο;
-Θέλω να θέλεις να με θες.
-Αφού, αυτό το έχεις.
-Ναι, μα απόψε θέλω πιο πολύ.
-Και αύριο, δεν θα θέλεις;
-Δεν θέλω να με νοιάζει το αύριο. Εσύ διψάς απόψε.