Ακόμα και η δική μου υπογειτονιά φαίνεται πως επιστρέφει σιγά-σιγά στους γνώριμους γαλήνιους ρυθμούς του πρόσφατου μικρομεσαιωνικού της παρελθόντος, μετά την απομάκρυνση από τους δρόμους και τα πάρκα των νεαρών ταραξιών. Η πειραματική εφαρμογή του προγράμματος πολύ ειδικής εκπαίδευσης των ανηλίκων που εμφανίζουν αποκλίνουσα συμπεριφορά κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς. Πρόθυμοι έως ενθουσιώδεις γονείς και κηδεμόνες, από όλα τα μήκη και τα πλάτη του αβυσσαλέου μας πολιτισμού, σπεύδουν να εντάξουν, για μικρά ή και για μεγαλύτερα διαστήματα, τους υποψήφιους μελλοντικούς εγκληματίες στον προγραμματισμό των πρότυπων σωφρονιστικών κατασκηνώσεων. Εκεί, ακολουθώντας τη θεμελιώδη αρχή πως η πρόληψη κοστίζει λιγότερο από την θεραπεία, ειδικοί δεσμοδιδάσκαλοι έχουν αναλάβει το δύσκολο μα αναγκαίο έργο της κοινωνικής λοβοτομής των ανήσυχων νέων. Ήδη τα αποτελέσματα από τη λειτουργία των δύο πρώτων νεανικών στρατοπέδων, «Σααβέδρα» και «Φίνγκαρ Ο'Φλάχερτι» είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά.