σκηνή 89η, νύχτα, εσωτερικό (δωμάτιο ξενοδοχείου)
Ο Αντωνάκης έχει απλώσει τις ακατάλληλες φωτογραφίες του Πορφυρογέννητου (αυτές που προσπαθούσε να σπρώξει στον Σακαφλιά) πάνω στο κρεβάτι και πίνει από ένα μπουκάλι βότκα. Φοράει ένα σώβρακο και μια φανέλα μόνο και τα γυαλιά του. Φαίνεται μεθυσμένος. Στη συνέχεια βγάζει από μια μισάνοιχτη βαλίτσα, που βρίσκεται δίπλα στο κρεβάτι ένα πιστόλι και κάνει ότι σημαδεύει με αυτό τις φωτογραφίες. Αδειάζει το μπουκάλι. Ακούγεται ένα λαϊκό τραγούδι - επιτυχία της εποχής.
σκηνή 90η, νύχτα, εσωτερικό (μπαρ πολυτελούς ξενοδοχείου)
Ενώ ακούγεται το ίδιο τραγούδι. Ο Πορφυρογέννητος κάθεται σε μία πολυθρόνα, πίνει, τραγουδάει και διασκεδάζει. Η παρέα γύρω του αποτελείται από άλλους άντρες που μοιάζουν με επιχειρηματίες και παράγοντες του υποκόσμου. Μιλάνε έντονα και γελάνε. Ο Πορφυρογέννητος φοράει ανοιχτό πουκάμισο και ένα καπέλο τζόκεϊ. Γελάει με τα αστεία τις παρέας, αλλά κυρίως κοιτάζει αφηρημένος μπροστά του σα να σκέφτεται την επόμενη μέρα.
σκηνή 91η, νύχτα, εξωτερικό (στο δρόμο)
Δύο νέοι άντρες περπατούν κατά μήκους των πεζοδρομίων της Πανεπιστημίου. Όπως φαίνονται από πίσω, βαδίζουν σα να έχουν πιει και να βαριούνται που περπατάνε. Ενώ εξακολουθεί να ακούγεται (πιο χαμηλά) το ίδιο τραγούδι, οι δύο νέοι μιλάνε και χειρονομούν έντονα, σα να έχουν κάποια διαφωνία. Η ένταση του τραγουδιού σβήνει και αρχίζει να ακούγεται η κουβέντα τους. Βλέπουμε τα πρόσωπά τους. Είναι ο Άρης και ο Σωτήρης πριν από δεκαπέντε χρόνια. Ο Σωτήρης έχει μακριά μαλλιά και γενικά εμφάνιση ροκά.
Σωτήρης (1996)
Τι πάει να πει δε μπορείς να κάνεις τίποτα;
Άρης (1996)
Τι θες να κάνω;
Σωτήρης (1996)
Να της πεις ότι θέλεις να είσαστε μαζί και να της το δείξεις.
Άρης (1996)
Αφού εκείνη δε θέλει;
Σωτήρης (1996)
Που το ξέρεις; Σου το είπε;
Άρης (1996)
Όχι. Αλλά το δείχνει.
Σωτήρης (1996)
Και εσύ τι της δείχνεις.
Άρης (1996)
Αν δε θέλει, δε μπορώ να κάνω τίποτα.
Σωτήρης (1996)
Γιατί όταν ήθελε, τι έκανες;
Άρης (1996)
Μη λες βλακείες. Με καμία κοπέλα δεν έχω νιώσει έτσι, όπως με την Ιφιγένεια.
Σωτήρης (1996)
Δε σε ρωτάω τι ένιωσες. Τι έκανες σε ρωτάω.
Άρης (1996)
Αφού είναι αλλού σου λέω. Τις δύο τελευταίες μέρες ειδικά δεν προσπαθεί ούτε καν να το κρύψει. Έχει φάει και ένα κόλλημα…
Σωτήρης (1996)
Τι κόλλημα;
Άρης (1996)
Με έναν τύπο που πάει από τη δουλειά της.
Σωτήρης (1996)
Τι τύπο;
Άρης (1996)
Δεν ξέρω. Έναν παράξενο που κάτι τις θυμίζει, λέει. Και έχει κάτι που δε μπορεί να καταλάβει, αλλά την κάνει να νιώθει περίεργα.
Σωτήρης (1996)
Τι λες τώρα; Ποιος είναι αυτός;
Άρης (1996)
Που θες να ξέρω; Και λέει και ότι μου μοιάζει.
Σωτήρης (1996)
Σου μοιάζει;
Άρης (1996)
Ναι, σα να είναι μεγάλος μου αδερφός, λέει, ή κάτι τέτοιο.
Σωτήρης (1996)
Ρε μαλάκα, σε γουστάρει ακόμα.
Άρης (1996)
Ναι, καλά! Ευκαιρία ψάχνει να βρει.
Σωτήρης (1996)
Κι εσύ τι θα κάνεις; Θα κάθεσαι και θα περιμένεις μέχρι να σου πει να χωρίσετε;
Άρης (1996)
Όχι. Θα της το πω εγώ.
Σωτήρης (1996)
Το αποφάσισες, δηλαδή.
Άρης (1996)
Αφού δεν πάει άλλο. Αύριο κιόλας. Να τελειώνουμε!
Σωτήρης (1996)
Ε, όχι και αύριο!
Άρης (1996)
Γιατί;
Σωτήρης (1996)
Αύριο παίζει η ομάδα!
Ο Άρης και ο Σωτήρης (του 1996) σκάνε στα γέλια, ενώ περνάνε έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου που μένει ο Άρης και ο Σωτήρης (του 2011).
σκηνή 92η, νύχτα, εσωτερικό (δωμάτιο ξενοδοχείου)
Ο Άρης και ο Σωτήρης (του 2011) είναι ξαπλωμένοι δίπλα-δίπλα στο ίδιο κρεβάτι. Το δωμάτιο φωτίζεται από ένα μικρό φως πάνω από τα κεφάλια τους. Ο Άρης μοιάζει σα να κοιμάται, ενώ ο Σωτήρης, με τα χέρια του σταυρωμένα πίσω από το κεφάλι του, κοιτάζει το ταβάνι.
Σωτήρης
Κοιμάσαι;
Άρης
Μμμ…
Σωτήρης
Είσαι δυο μέρες εδώ. Δε σε ρώτησα πως πέρασες.
Άρης
Ωραία.
Σωτήρης
Λέγε, ρε!
Άρης
Τι θες να ακούσεις;
Σωτήρης
Ξέρεις.
Άρης
Δεν έχω κάτι να σου πω.
Σωτήρης
Δηλαδή, δε μπήκες στον πειρασμό;
Άρης
Κοιμήσου!
Σωτήρης
Την είδες;
Άρης
Άσε με!
Σωτήρης
Την είδες! Για λέγε!
Άρης
Άσε με, σου λέω!
Ο Άρης γυρίζει την πλάτη στο Σωτήρη, βολεύοντας με δυσκολία του σπασμένο του χέρι. Ο Βήτα ανακάθεται στο κρεβάτι.
Σωτήρης
Είδες και τον εαυτό σου; Εμένα; Εγώ λέω αύριο, πριν φύγω, να περάσω να μου κάνω μια επίσκεψη.
Ο Άρης γυρίζει και κοιτάζει τον Σωτήρη.
Άρης
Άκου να δεις, δεν ξέρω πως κατάφερες κι έφτασες εδώ. Δε θέλω να μάθω από που πήρες τη συσκευή σου. Μπορώ να φανταστώ ποιος σε εκπαίδευσε και ποιοι σε πείσανε να παίξεις με το χρόνο. Δε συμμερίζομαι τα κίνητρα σου, αλλά τα καταλαβαίνω. Και, εν πάσει περιπτώσει, προς το παρόν –όσο αστείο και να ακούγεται αυτό- οι επιδιώξεις μας ταυτίζονται. Ας κάνουμε λοιπόν αύριο εγώ τη δουλειά μου και εσύ το χόμπι σου και ύστερα, επιστρέφοντας στο μέλλον, θα ξεκαθαρίσουμε και τις εκκρεμότητες μας. Μέχρι τότε, άκου τη μουσική σου, πιες τις μπύρες σου, αλλά αν δοκιμάσεις να έρθεις σε διαχρονική επαφή με άτομα της δικής μου ιστορίας, ακόμα και με τον δικό σου παλιό εαυτό, να ξέρεις ότι θα σε εμποδίσω με κάθε μέσο!
Σωτήρης
Καλά ντε! Το ξέρω ότι είναι επικίνδυνο. Και δεν είμαι τόσο ηλίθιος να πάω να μου χτυπήσω το κουδούνι και να μου πω: «Γεια σου ήρθα!» Το μόνο που θα ήθελα είναι να με δω λιγάκι, έστω και από μακριά, και να με θυμηθώ. Κακό είναι;
Άρης
Κοιμήσου και θα τα πούμε αύριο!
Σωτήρης
Μάλιστα, κύριε διοικητά!
Ο Άρης ξαναγυρνάει ανάσκελα. Ο Σωτήρης σβήνει το φως.
σκηνή 93η, ημέρα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο Καθηγητή)
Ο Καθηγητής κρατώντας δύο πολύ λεπτά μεταλλικά εργαλεία προσπαθεί να επισκευάσει τη Μηχανή, η οποία βρίσκεται πάντα πάνω στον πάγκο εργασίας του. Ο Άρης στέκεται δίπλα του και τον παρακολουθεί, κρατώντας ένα φραπέ και καπνίζοντας. Ο Σωτήρης καθισμένος στο κρεβάτι του Καθηγητή, και επίσης πίνοντας φραπέ, παρακολουθεί τηλεόραση. Στην τηλεόραση προβάλλεται κάποια πρωινή ενημερωτική εκπομπή. Καλεσμένος είναι ο Σακαφλιάς.
Παρουσιαστής
Αναμφίβολα η αποκάλυψη των προθέσεων του Υπουργού Ναυτιλίας είναι μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία. Ωστόσο, η μέθοδος που ακολουθήσατε αμφισβητείται από τους πολλούς συναδέλφους σας.
Σακαφλιάς
Οι οποίοι, αν είχαν τις πληροφορίες που είχα εγώ, θα σιωπούσαν και θα περίμεναν τις ανακοινώσεις του Υπουργού για να βγουν μετά και να πουν, το ξέραμε! Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε!
Παρουσιαστής
Ναι, αλλά οι σχέσεις σας με τον πρώην Ιδιαίτερο του Υπουργού είναι λίγο-πολύ γνωστές.
Σακαφλιάς
Αυτά είναι φαιδρότητες και συκοφαντίες! Τον άνθρωπο τον έχω δει δυο φορές όλες και όλες και αυτές σε κοινωνικές εκδηλώσεις.
Παρουσιαστής
Αφήσατε να εννοηθεί ότι σημαντικό ρόλο στη λήψη της συγκεκριμένης, ιστορικής πλέον, απόφασης έπαιξε ένα μυστηριώδες πρόσωπο με το οποίο συναντήθηκε ο Υπουργός χτες το πρωί.
Σακαφλιάς
Οι Υπουργοί συναντιούνται με διάφορα πρόσωπα κάθε μέρα. Το πόσο μυστηριώδη ή όχι είναι αυτά δεν είναι δουλειά δική μας. Αυτό που ξέρω είναι ότι η απόφαση του Υπουργού αντιμετωπίστηκε εξαιρετικά ευνοϊκά από την κοινή γνώμη. Σύμφωνα με μετρήσεις που…
Ο Σωτήρης κλείνει την τηλεόραση, σηκώνεται και πλησιάζει τον πάγκο εργασίας του Καθηγητή.
Σωτήρης
Πως πάει, κύριε Καθηγητά;
Καθηγητής
Σκατά!
Ο Σωτήρης και ο Άρης κοιτάζονται.
Άρης
Δηλαδή; Δεν…
Καθηγητής
Δε μπορώ να πιστέψω πως εγώ θα φτιάξω κάτι τέτοιο.
Σωτήρης
Και όμως.
Καθηγητής
Παραείναι απλό! Η λύση ήταν μπροστά μου τόσο καιρό και δεν την έβλεπα.
Άρης
Δηλαδή; Θα…
Καθηγητής
Η Μηχανή σας είναι σχεδόν έτοιμη. Ένα πράγμα λείπει μόνο.
Σωτήρης
Τι πράγμα;
Ο Καθηγητής σηκώνει το κεφάλι του, βγάζει τα γυαλιά του και χαμογελάει.
Καθηγητής
Καινούριες μπαταρίες.
σκηνή 94η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο)
Ο Σωτήρης αγοράζει μπαταρίες από ένα περίπτερο στη γειτονιά του Καθηγητή Πάσχου. Φεύγοντας κοντοστέκεται και κοιτάζει τις κρεμασμένες εφημερίδες. Οι πολιτικές αναφέρονται στην απόφαση του Υπουργού και στην επικείμενη κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή. Οι αθλητικές στον αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Άγιαξ. Γελάει και στρέφοντας την πλάτη στο περίπτερο, αρχίζει να περπατάει, ενώ ξετυλίγει το πακέτο με τις μπαταρίες. Φαίνεται προβληματισμένος, κοντοστέκεται και ξαφνικά γουρλώνει τα μάτια σαν να θυμήθηκε κάτι. Γυρίζει το κεφάλι του, ξανακοιτάζει τις εφημερίδες και στη συνέχεια αρχίζει να τρέχει.
σκηνή 95η, ημέρα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο Καθηγητή)
Ο Σωτήρης μπαίνει βιαστικός στο διαμέρισμα, ενώ ο Άρης και ο Καθηγητής κοιτάζουν την οθόνη στο εσωτερικό της Μηχανής. Γυρίζουν και τον κοιτάζουν. Ο Σωτήρης κοιτάζει τον Άρη.
Σωτήρης
Πρέπει να μιλήσουμε!
σκηνή 96η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο)
Ο Σωτήρης και ο Άρης στέκονται κοντά στο περίπτερο και καπνίζουν.
Άρης
Ξέχασέ το!
Σωτήρης
Πλάκα κάνεις; Δεν το βλέπεις; Είναι κάτι περισσότερο από απλή σύμπτωση;
Άρης
Σου είπα, ξέχασέ το! Ότι έγινε, έγινε.
Σωτήρης
Όχι, δεν έγινε ακόμα. Θα γίνει. Απόψε!
Άρης
Για μένα έγινε.
Σωτήρης
Δεν το πιστεύω. Πως μπορείς να μένεις έτσι ασυγκίνητος; Που θα βρεις καλύτερη ευκαιρία να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου; Σαν σήμερα είχες την ευκαιρία σου να κάνεις κάτι και δεν το έκανες και από τότε ζεις μετανιώνοντας για αυτή τη μέρα.
Άρης
Κάνεις λάθος.
Σωτήρης
Ναι, καλά... Για αυτό δεν κατάφερες ποτέ ξανά να κάνεις μια σοβαρή σχέση. Για αυτό έχουν περάσει τόσα χρόνια και δεν την έχεις ξεπεράσει ακόμα.
Άρης
Άντε γαμήσου!
Ο Άρης γυρίζει την πλάτη στο Σωτήρη και βαδίζει μακριά του. Ο Σωτήρης τον ακολουθεί.
Σωτήρης
Για αυτό δεν ήθελες να μου μιλήσεις χτες το βράδυ; Την έψαξες και την βρήκες, αλλά πάλι δεν τόλμησες να της το πεις.
Άρης
Άντε γαμήσου!
Σωτήρης
Άντε γαμήσου, εσύ! Όσο κότα ήσουν πριν από δεκαπέντε χρόνια, άλλο τόσο και περισσότερο είσαι και τώρα! Για αυτό έγινες χρονοναύτης; Για να αλλάξεις την ιστορία του κόσμου, επειδή δεν έχεις τα αρχίδια να αλλάξεις τη δική σου.
Ο Άρης γυρίζει οργισμένος και κολλάει τη μούρη του στο Σωτήρη πιάνοντάς τον από τον γιακά.
Άρης
Λες να το είχα ξεχάσει πως σαν σήμερα χωρίσαμε; Λες να μην το κατάλαβα πως ο Εκατόνταρχος με χρησιμοποίησε; Πως πόνταρε στην επιθυμία μου να αλλάξω τα πράγματα, για να δεχτώ μια αποστολή που κανένας άλλος δε θα δεχόταν; Ότι έγινε, έγινε, Σωτήρη! Η Μηχανή επισκευάστηκε και η αποστολή μου τελειώνει σε λίγες ώρες. Αύριο θα είμαι πίσω στο μέλλον. Και αν μου λείπει κάτι, αυτό είναι η Ιφιγένεια του τώρα και όχι εκείνη του μέλλοντος. Για αυτό παράτα με και κοίτα τη δουλειά σου!
Ο Άρης κάνει μεταβολή και συνεχίζει να περπατάει οργισμένος. Ο Σωτήρης τον ακολουθεί. Λίγα μέτρα πιο πίσω τους βρίσκεται σταθμευμένο το αυτοκίνητο της Ιφιγένειας.
σκηνή 97η, ημέρα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο Καθηγητή)
Ο Άρης σπρώχνει τη μισάνοιχτη πόρτα και μπαίνει στο διαμέρισμα. Είναι συνοφρυωμένος και κάνει νευρικές κινήσεις. Ο Σωτήρης τον ακολουθεί. Πάνω στον πάγκο βρίσκεται η Μηχανή συναρμολογημένη. Ο Καθηγητής είναι πεσμένος στο πάτωμα. Ο Άρης και ο Σωτήρης τρέχουν και σκύβουν από πάνω του.
Άρης
Κύριε καθηγητά!
Σωτήρης
Τι έπαθε;
Άρης
Δεν ξέρω. Πάντως αναπνέει και δε φαίνεται χτυπημένος.
Ο Σωτήρης σηκώνει στα χέρια του τον εφευρέτη και τον μεταφέρει στο κρεβάτι του. Ο Άρης κάθεται δίπλα του. Ο Καθηγητής μοιάζει να συνέρχεται και παραμιλάει με τα μάτια κλειστά ακόμα.
Καθηγητής
Τα ποντίκια… τα ποντίκια στο διάκενο…
Σωτήρης
Τι λέει;
Άρης
Κύριε καθηγητά, με ακούτε;
Καθηγητής
Τα ποντίκια… ροκανίζουν τις συνδέσεις…
Σωτήρης
Παραμιλάει.
Άρης
Μπορεί και όχι.
Ο Σωτήρης αγγίζει το μέτωπο του Καθηγητή.
Σωτήρης
Αυτός εδώ ψήνεται. Να τον πάμε στο νοσοκομείο;
Άρης
Μη λες βλακείες!
Από τον πάγκο, όπου βρίσκεται η Μηχανή ακούγεται ένας επαναλαμβανόμενος ήχος. Ο Άρης και ο Σωτήρης στρέφουν τα κεφάλια τους προς τα εκεί. Η οθόνη της μηχανής φωτίζεται, ενώ το πράσινο φωτάκι δίπλα της αναβοσβήνει. Ο Άρης σηκώνεται, πηγαίνει προς τον πάγκο και σηκώνει την Μηχανή. Η οθόνη γράφει την ημερομηνία 03.04.96.
Άρης
Την έφτιαξε!
Ο Άρης βλέπει πως πάνω στον πάγκο, εκεί ακριβώς όπου βρισκόταν η Μηχανή υπάρχει ένα σημείωμα. Αφήνει τη Μηχανή και πιάνει το χαρτί. Διαβάζει τη φράση «Καλή επιστροφή!». Ο Άρης επιστρέφει στο κρεβάτι και σκύβει πάνω από τον Καθηγητή.
Άρης
Κύριε καθηγητά, με ακούτε; Ήρθε κάποιος εδώ όσο εμείς ήμασταν έξω…
Καθηγητής
Πρέπει… πρέπει να τη συναντήσεις!
Σωτήρης
Τι λέει; Τι είναι αυτό;
Ο Άρης βάζει το χαρτί στην τσέπη του.
Άρης
Τίποτα! Κάποιος ήταν εδώ.
Σωτήρης
Ποιος;
Άρης
Δεν ξέρω, αλλά μάλλον μας άκουσε να ερχόμαστε και έφυγε. Ο καθηγητής κινδυνεύει. Πρέπει να μείνεις μαζί του, να προσέχεις και αυτόν και τη Μηχανές.
Σωτήρης
Και εσύ; Που θα πας;
Άρης
Να την συναντήσω.
σκηνή 98η, ημέρα, εσωτερικό (καφέ-μπαρ)
Το μαγαζί είναι γεμάτο κόσμο. Ο Άρης μπαίνει. Κοιτάζει τριγύρω και το βλέμμα του σταματάει στην σερβιτόρα. Είναι μία άγνωστη. Πλησιάζει στο μπαρ. Ο μπάρμαν του χαμογελάει μόλις τον βλέπει.
Μπάρμαν
Καλώς τον!
Άρης
Που είναι;
Μπάρμαν
Α, δεν ήρθε σήμερα. Έχω να τον δω από χτες που φύγατε μαζί.
Άρης
Όχι ο καθηγητής! Η σερβιτόρα!
Μπάρμαν
Η Ιφιγένεια; Δε δουλεύει σήμερα. Ζήτησε ρεπό.
Ο Άρης κάνει μεταβολή και φεύγει βιαστικά.
Μπάρμαν
Να της πω κάτι, αν τη δω;
Άρης
Θα της το πω εγώ.
Ενώ ο Άρης πηγαίνει προς την έξοδο του μπαρ, σε κάποιο από τα τραπέζια ο Αντωνάκης κατεβάζει από μπροστά του την εφημερίδα που διάβαζε μέχρι εκείνη τη στιγμή και κοιτάζει τον Άρη έκπληκτος. Στο πρωτοσέλιδο υπάρχει μια μεγάλη φωτογραφία του Πορφυρογέννητου. Ο Αντωνάκης είναι αξύριστος και φαίνεται ξαγρυπνισμένος και ακόμα μεθυσμένος. Ο Άρης βγαίνει από το μπαρ και ο Αντωνάκης σηκώνεται από τη θέση του, ενώ βάζει το χέρι του στην τσέπη.
σκηνή 99η, ημέρα, εσωτερικό (Βουλή των Ελλήνων-διάδρομος)
Ο Πορφυρογέννητος συνομιλεί όρθιος με τους δύο γέρους (των σκηνών 3 και 35). Η ατμόσφαιρα είναι εύθυμη και η συνομιλία τους φαίνεται πολύ φιλική.
Πορφυρογέννητος
Και τότε εγώ του λέω, δε μπορείς κύριε να κάνεις εσύ ότι θέλεις στο κόμμα και στη χώρα, χωρίς να λαμβάνεις υπόψιν τη θέληση του λαού και τη βούληση των εκπροσώπων του.
Πρώτος Γέρος
Καλά του είπες!
Δεύτερος Γέρος
Ε, μα του άξιζε!
Πορφυρογέννητος
Πόσο θα ήθελα να έβλεπα τα μούτρα του, όταν με έβλεπε χθες στην τηλεόραση να ανακοινώνω την απόφασή μου.
Δεύτερος Γέρος
Ωστόσο, κάποιοι λένε ότι κατέληξες στην απόφαση σου αυτή μετά από κάποια συγκεκριμένη εξωθεσμική παρέμβαση.
Πορφυρογέννητος
Βλακείες και συκοφαντίες. Στη Δημοκρατία μας τέτοιου είδους παρεμβάσεις δεν πιάνουν τόπο και το ξέρετε.
Πρώτος Γέρος
Βέβαια!
Δεύτερος Γέρος
Ναι, βέβαια. Όπως και η χθεσινή απομάκρυνση του ιδιαίτερου Γραμματέα σου δεν είναι παρά συμπτωματική.
Πορφυρογέννητος
Αχ, ο Νίκος! Ο καημένος, του ήταν δύσκολο να παρακολουθήσει τις νέες εξελίξεις.
Δεύτερος Γέρος
Ναι, αλλά μέχρι χθες σε είχε βοηθήσει και με το παραπάνω. Ήταν δίπλα σου όλα αυτά τα χρόνια και σίγουρα του το χρωστάς.
Πορφυρογέννητος
Μα ακριβώς για αυτό τον ψάχνω από χθες το απόγευμα σε ολόκληρη την πόλη: για να του ξεπληρώσω όσα του χρωστάω. Μα και αυτό το παιδί, λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε...
Πρώτος Γέρος
Ναι, παράξενο.
Πορφυρογέννητος
Τέλος πάντων. Όποτε το θελήσει, ξέρει που θα με βρει.
Πρώτος Γέρος
Βέβαια!
Μια πόρτα στο πλάι του διαδρόμου ανοίγει και εμφανίζεται μια νέα γυναίκα. Ο Πορφυρογέννητος και οι δύο Γέροι την κοιτάζουν.
Νέα Ιδιαιτέρα
Κύριε Υπουργέ, οι βουλευτές έχουν ήδη συγκεντρωθεί στην αίθουσα της Γερουσίας και σας περιμένουν.
Πορφυρογέννητος
Ναι Νίκη μου, έρχομαι. Μου επιτρέπετε, κύριοι...
Ο Πορφυρογέννητος ακολουθεί τη νέα του Γραμματέα, αφήνοντας μόνους τους δύο Γέρους πλάι στο παράθυρο του διαδρόμου. Ο ένας από τους δύο ανοίγει το παράθυρο, ενώ ο άλλος εξακολουθεί να κοιτάζει την πόρτα, από όπου μόλις έφυγε ο Πορφυρογέννητος.
Δεύτερος Γέρος
Δεν είναι αστείο που όλα τα καινούρια πράγματα στη Δημοκρατία μας ξεκινούν πάντα από την αίθουσα της Γερουσίας.
Από το ανοιχτό παράθυρο εισβάλει στο χώρο ο θόρυβος του εργοταξίου.
Πρώτος Γέρος
Ναι, πολύ αστείο!
(συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου