η Μηχανή του Κρόνου (μέρος δέκατο)

σκηνή 100^η, ημέρα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο Καθηγητή)

Ο Σωτήρης ανακατεύει με το καλαμάκι τον φραπέ του, ενώ από την τηλεόραση προβάλλεται το μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων.

Παρουσιαστής

Ο πρώην Υπουργός Ναυτιλίας μετά τη συνάντηση που έχει αυτή τη στιγμή με βουλευτές που φέρονται να συντάσσονται με την επιλογή του και πριν την ανοιχτή συγκέντρωση, όπου θα απευθύνει λόγο προς τους οπαδούς του, θα επισκεφτεί ένα από τα εργοτάξια του μετρό σε μία συμβολική κίνηση...

Ο Σωτήρης ακούει τον Καθηγητή που παραμιλάει και κλείνει τον ήχο της τηλεόρασης.

Καθηγητής

Εκεί! Θα σε περιμένει εκεί...

Ο Σωτήρης παρατάει τον καφέ και πλησιάζει το κρεβάτι του Καθηγητή.

σκηνή 101^η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο)

Ο Άρης στέκεται στο πεζοδρόμιο της Σόλωνος, απέναντι από την κεντρική είσοδο της Νομικής και κοιτάζει τους φοιτητές που μπαινοβγαίνουν. Φαίνεται εξαιρετικά νευρικός και κοιτάζει διαρκώς το ρολόι του. Λίγο παραδίπλα ο Αντωνάκης, κρυμμένος πίσω από τις κρεμασμένες εφημερίδες ενός περίπτερου, τον κρυφοκοιτάζει και στη συνέχεια τραβιέται πίσω και κρύβεται καλύτερα, όταν ο Άρης γυρίζει το βλέμμα του προς τη μεριά του. Ο Άρη να πλησιάζει μια φοιτήτρια και την ρωτάει κάτι. Αυτή τον κοιτάζει παραξενεμένη και ανασηκώνει τους ώμους. Ο Άρης φεύγει σχεδόν τρέχοντας, ενώ η φοιτήτρια τον δείχνει στις φίλες της που έχουν έρθει κοντά της. Κάτι τους λέει και γελάνε όλες μαζί.

σκηνή 102^η, ημέρα, εσωτερικό (Βουλή των Ελλήνων/διάδρομος)

Ο Πορφυρογέννητος εξέρχεται από την πόρτα στο πλάι του διαδρόμου καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές που τον ακολουθούνε. Χαιρετάει χαμογελαστός τους δύο Γέρους που βρίσκονται δίπλα στο παράθυρο, οι οποίοι ανταποδίδουν σκεπτικοί.

σκηνή 103^η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο)

Ο Άρης περνάει έξω από τις καφετέριες που βρίσκονται στο στενό της Μασσαλίας κοιτάζοντας προσεκτικά τον κόσμο που κάθεται στα τραπεζάκια τους. Σε κάποιο από αυτά βλέπει μία κοπέλα με μαλλιά σαν της Ιφιγένειας, που είναι καθισμένη με γυρισμένη την πλάτη σε αυτόν. Την πλησιάζει και την αγγίζει στον ώμο. Αύτη γυρίζει ξαφνιασμένη, ενώ η παρέα της κοιτάζει με περιέργεια τον Άρη. Ο Άρης, αφού βλέπει πως έκανε λάθος, την αφήνει και απομακρύνεται. Η παρέα σκάει στα γέλια. Ο Αντωνάκης, λίγα μέτρα πιο πίσω από τον Άρη, τον ακολουθεί.

σκηνή 104^η, ημέρα, εσωτερικό (διαμέρισμα-εργαστήριο Καθηγητή)

Ο Σωτήρης είναι σκυμμένος πάνω από τον Καθηγητή, έχοντας σχεδόν κολλήσει το αυτί του στα χείλη του και προσπαθεί να καταλάβει τι αυτός ψιθυρίζει. Κάποια στιγμή γουρλώνει τα μάτια του, σηκώνεται απότομα και κοιτάζει έκπληκτος τον Καθηγητή που μοιάζει σα να κοιμάται. 

σκηνή 105^η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο)

Ο Άρης διασχίζει κεντρικές λεωφόρους της πόλης με μεγάλη κυκλοφορία και ενώ τροχονόμοι εμποδίζουν την διέλευση των αυτοκινήτων προς κάποια κατεύθυνση. Ο Αντωνάκης πάντα τον ακολουθεί.

σκηνή 106^η, ημέρα, εξωτερικό (Πλατεία Συντάγματος-εργοτάξιο μετρό)

Ο Πορφυρογέννητος με τη συνοδεία του φτάνει μπροστά στην είσοδο του εργοταξίου του μετρό, όπου κάποιος του δίνει ένα κίτρινο κράνος το οποίο και φοράει. Γυρίζει προς το πλήθος που έχει συγκεντρωθεί και χαιρετάει χαμογελαστός και στη συνέχεια μπαίνει μέσα στο εργοτάξιο.

σκηνή 107^η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο)

Ο Άρης φτάνει στο Σύνταγμα. Περπατάει γρήγορα στο πεζοδρόμιο μπροστά από τα ξενοδοχεία και δίπλα στην άδεια από αυτοκίνητα Βασιλίσσης Σοφίας. Σταματάει ξαφνικά, μόλις βλέπει έναν ποντικό να ξεμυτάει από την είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας. Ο ποντικός τρομαγμένος κοιτάζει τον Άρη και στη συνέχεια φεύγει τρέχοντας προς το απέναντι πεζοδρόμιο. Ο Άρης τον κοιτάζει και στη συνέχεια βλέπει στο βάθος την Ιφιγένεια να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση, δίπλα από τα διαχωριστικά του εργοταξίου του μετρό και να χάνεται μέσα στο πλήθος, που βρίσκεται μπροστά στην είσοδο του εργοταξίου. Ο Άρης τρέχει προς τα εκεί. Ο Αντωνάκης πιο πίσω ακολουθεί τον Άρη, ενώ βάζει το χέρι του μέσα στο σακάκι του.

σκηνή 108^η, ημέρα, εξωτερικό (Πλατεία Συντάγματος-εργοτάξιο μετρό)

Ο Άρης σπρώχνει και σπρώχνεται μέσα στο πλήθος, που φωνάζει συνθήματα υπέρ του Πορφυρογέννητου, ο οποίος προχωράει μέσα στο εργοστάσιο χαιρετώντας τους εργάτες και τους μηχανικούς. Ο Άρης διακρίνει από μακριά την Ιφιγένεια και προσπαθεί να την πλησιάσει. Ένας άντρας της ασφάλειας του Πορφυρογέννητου του κλείνει το δρόμο και ο Άρης τον σπρώχνει και τον ρίχνει κάτω. Οι υπόλοιποι άντρες τρέχουν προς το μέρος του.

Άντρας Ασφαλείας

Ακίνητος!

Ο Άρης κοιτάζει τους άντρες που έρχονται καταπάνω του. Ύστερα βλέπει την Ιφιγένεια που έχει γυρίσει και τον κοιτάζει. Ακούγονται φωνές.

Άγνωστη Γυναίκα(off)

Βοήθεια!

Άγνωστος Άντρας(off)

Κρατάει όπλο!

Κάποιοι κοιτάζουν προς το μέρος του Άρη, αλλά οι περισσότεροι δείχνουν κάτι πίσω από αυτόν. Ο Άρης και η Ιφιγένεια κοιτάζονται. Η Ιφιγένεια κινείται προς το μέρος του. Ο Άρης γυρίζει πίσω και κοιτάζει τον Αντωνάκη να τον σημαδεύει με το όπλο του. Οπαδοί, βουλευτές και δημοσιογράφοι τρέχουν αριστερά και δεξιά ουρλιάζοντας πανικόβλητοι. Ο Πορφυρογέννητος στο βάθος της σκηνής φέρνει τα χέρια του στο κίτρινο προστατευτικό κράνος. Οι άντρες της ασφαλείας έχουν βγάλει τα όπλα τους και σημαδεύουν τον Αντωνάκη.

Άντρας Ασφαλείας

Πέτα κάτω το όπλο!

Ο Αντωνάκης κρατάει το όπλο και με τα δύο χέρια και κοιτάζει τον Άλφα.

Γραμματέας

Ποιος είσαι, ρε πούστη;

Ο Άρης κουνάει το κεφάλι του και κάνει ένα βήμα προς τον Αντωνάκη, που κάνει ένα βήμα πίσω. Ένας κλοιός από αστυνομικούς με όπλα στα χέρια έχει σχηματιστεί γύρω τους. Η Ιφιγένεια περνάει ανάμεσά τους την ώρα που ο Αντωνάκης απασφαλίζει το όπλο του.

Αντωνάκης

Ποιος σε έστειλε;

Η Ιφιγένεια τρέχει και αγκαλιάζει τον Άρη και τον φιλάει στο στόμα την ώρα που ο Αντωνάκης πυροβολεί και την πετυχαίνει στην πλάτη. Ο Άρης την κρατάει. Την ώρα που ο Αντωνάκης πάει να ρίξει ξανά, εμφανίζεται ο Σωτήρης και πέφτει με δύναμη πάνω του και τον ξαπλώνει στο έδαφος. Αμέσως όλοι οι άντρες της ασφάλειας πέφτουν πάνω τους και γίνονται ένα κουβάρι. Η Ιφιγένεια κοιτάζει στα μάτια τον Άρη, ενώ το βλέμμα της και η φωνή της σβήνουν.

Ιφιγένεια

Μη με αφήσεις να σε αφήσω!

Η Ιφιγένεια ξεψυχά και ο Άρης πέφτει στα γόνατα, κρατώντας την ακόμα. Βγάζει μια σπαρακτική κραυγή. Η τιράντα από το μπλουζάκι της Ιφιγένειας πέφτει αποκαλύπτοντας τον ώμο της. Πάνω του είναι χαραγμένο ένα τατουάζ με τα δύο κόκκαλα χιαστί. Ο Άρης γουρλώνει τα μάτια του και τινάζεται πίσω την ώρα που τον πλησιάζουν οι αστυνομικοί και τον σηκώνουν όρθιο. Ο Σωτήρης, με τα χέρια του δεμένα με χειροπέδες πίσω από την πλάτη και με το μπλουζάκι του σκισμένο, στέκεται απέναντί του τον κοιτάζει και κουνάει το κεφάλι του.

Σωτήρης

Μου τα είπε όλα ο Πάσχος. Έτρεξα να προλάβω.

Άρης

Δεν το πιστεύω! Πως...;

Σωτήρης

Οι γυναίκες δεν είναι σαν και εμάς. Μπορούν κάποιες φορές να κοροϊδέψουν το χρόνο. Αλλά όχι για πάντα.

Ο Πορφυρογέννητος πάντα φορώντας το κράνος του πλησιάζει τον Άρη, τον οποίο σημαδεύουν με τα όπλα τους οι αστυνομικοί, και τον κοιτάζει έκπληκτος.

Πορφυρογέννητος

Εσύ!

Ο Άρης σκύβει το κεφάλι. Ο Πορφυρογέννητος κοιτάζει τον Άρη, το Σωτήρη, τη νεκρή Ιφιγένεια και ξανά τον Άρη. Ύστερα γυρίζει προς τον επικεφαλής της φρουράς του –είναι ο Εκατόνταρχος του 1996!- και του κάνει νόημα να τον ακολουθήσει. Οι δυο τους γυρίζουν τις πλάτες τους στη σκηνή του εγκλήματος και κοιτάζουν την τρύπα του εργοταξίου.

Πορφυρογέννητος

Αυτούς αφήστε τους να φύγουν!

Εκατόνταρχος (1996)

Μα κύριε Υπουργέ...

Πορφυρογέννητος

Οι δημοσιογράφοι έφυγαν;

Εκατόνταρχος (1996)

Όλοι το έβαλαν στα πόδια. Μόνοι μας είμαστε, κύριε Υπουργέ.

Πορφυρογέννητος

Ε, τότε αφήστε τους να φύγουν!

Ο Εκατόνταρχος γυρίζει και κοιτάζει τον Άρη και το Σωτήρη και ύστερα την Ιφιγένεια, που κάποιος την σκεπάζει με ένα άσπρο σεντόνι.

Εκατόνταρχος (1996)

Και αυτήν;

Ο Πορφυρογέννητος κοιτάζει ξανά την τρύπα του εργοταξίου και χαϊδεύει το μουστάκι του.

σκηνή 109^η, ημέρα, εξωτερικό (Πλατεία Συντάγματος-εργοτάξιο μετρό)

Ο Εκατόνταρχος (1996) στέκεται απέναντι από τον Άρη και το Σωτήρη. Κάποιος αστυνομικός λύνει τις χειροπέδες του Σωτήρη. Ο Εκατόνταρχος του κάνει νόημα να φύγει. Μένουν μόνοι δίπλα στην έξοδο του εργοταξίου. Έξω από αυτό ο Πορφυρογέννητος κάνει δηλώσεις στους δημοσιογράφους. Ακούγονται χειροκροτήματα. Ο Άρης κοιτάζει τον Εκατόνταρχο (1996) με βλέμμα που φανερώνει οργή και αγανάκτηση.

Εκατόνταρχος (1996)

Δεν ξέρω ποιοι διάολοι είστε και από που ήρθατε, αλλά κάτι μου λέει πως σύντομα θα τα ξαναπούμε.

Σωτήρης

Λες, ε;

Εκατόνταρχος (1996)

Εξαφανιστείτε τώρα!

Ο Άρης και ο Σωτήρης βγαίνουν από το εργοτάξιο και περνούν απαρατήρητοι ανάμεσα από το συγκεντρωμένο πλήθος των δημοσιογράφων και των οπαδών του Πορφυρογέννητου. Ο Πορφυρογέννητος με σηκωμένα και τα δύο του χέρια χαιρετάει τον κόσμο, που παραληρεί.

Πορφυρογέννητος

Και μην ξεχνάτε: η Δημοκρατία δεν τρομοκρατείται!

Κάποιος Δημοσιογράφος

Και τώρα τι θα κάνετε, κύριε Υπουργέ;

Πορφυρογέννητος

Τι άλλο; Θα ρίξουμε αυτήν την διεφθαρμένη κυβέρνηση και μετά θα πάμε να δούμε το ματς.

Ο κόσμος ξεσπάει σε γέλια και χειροκροτήματα, ενώ ο Άρης και ο Σωτήρης χάνονται στο βάθος.

σκηνή 110^η, ημέρα, εξωτερικό (στο δρόμο)

Ο Άρης και ο Σωτήρης περπατούν στην έρημη Πανεπιστημίου. Ο Άρης βγάζει ένα τσιγάρο, το βάζει στο στόμα του και μετά προσπαθεί να το ανάψει, αλλά ο αναπτήρας του δε δουλεύει. Ο Σωτήρης τον ανάβει και ύστερα ανάβει και το δικό του. Ο Άρης τον κοιτάζει.

Άρης

Νόμισα ότι το είχες κόψει

Σωτήρης

Όχι ακόμα. Το 1996 κάπνιζα ακόμα.

Ο Σωτήρης κοιτάζει τον φίλο του που φαίνεται να είναι χαμένος στις σκέψεις του.

Σωτήρης

Και τώρα τι κάνουμε;

Άρης

Τι να κάνουμε; Πάμε να φύγουμε!

Σωτήρης

Και η Ιφιγένεια; Δε νομίζεις ότι έχεις έναν παραπάνω λόγο τώρα για να κάνεις κάτι;

Ο Άρης κοντοστέκεται και κοιτάζει τον Σωτήρη.

Άρης

Έχεις δίκιο!

Ο Άρης κοιτάζει το ρολόι του και πετάει το τσιγάρο του.

Άρης

Πάμε!

(συνεχίζεται...)