Έρευνες του παραπάνω διαπλανητικώς αναγνωρισμένου ιδρύματος, σχετικά με ακραίες και αντικοινωνικές συμπεριφορές των νεκρών, έχουν οδηγήσει στην άποψη ότι η μετά θάνατο ζωή έχει πολλά κοινά με τον προ του θανάτου ύπνο. Άνθρωποι που πεθαίνουν αφήνοντας πίσω τους εκκρεμότητες ή φορτωμένοι με συμπλέγματα κι ενοχές περνούν την αιωνιότητα βυθισμένοι μέσα σε φριχτούς εφιάλτες, από τους οποίους μάλιστα αδυνατούν να αποδράσουν. Αντιθέτως οι δίκαιοι και ευσεβείς τυχαίνουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης από το υπερυποσυνείδητό τους, αφού αναχωρώντας από το μάταιο μας κόσμο ξεκινούν ένα χωρίς επιστροφή ταξίδι σε ονειρικά τοπία και ονειρεμένες καταστάσεις. Ευχάριστες εκπλήξεις έχουνε ασφαλώς να περιμένουν όσοι περνάνε μία ζωή μες στις στερήσεις και τα υποκατάστατα, αφού με βάση τα πορίσματα των ερευνών ο θάνατος δε θα είναι για αυτούς παρά μια μακρά και αδιάκοπη αλληλουχία κοινωνικών κι ερωτικών ονειρώξεων. Πάνω στη βάση αυτής της ενδιαφέρουσας θεωρίας το Πανεπιστήμιο του Ιφφ αναπτύσσει την πειραματική εφαρμογή του προγράμματος Dreaminal, σύμφωνα με το οποίο οι μελλοαθάνατοι θα μπορούν μόνοι τους, έναντι φυσικά ενός μυθικού οικονομικού ανταλλάγματος που σε κάθε περίπτωση θα διατίθεται στην περαιτέρω έρευνα, να συνθέτουν το τελευταίο τους όνειρο χρησιμοποιώντας φαντασιακά και αναμνησιακά υλικά της αρεσκείας τους. Ασφαλώς η ανθρωπότητα περιμένει με κομμένη την ανάσα την απάντηση της Ακαδημίας Μεταφυσικών Επιστημών.