Στις 22 Ιουνίου του 2012, κι ενώ περπατούσα παρέα με τη φωτογραφική μου μηχανή στα στενά του Lavapiés, είχα την τύχη να πέσω πάνω σε μια περίεργη επιγραφή μιας μάλλον μπυραρίας, την οποία προφανώς και φωτογράφισα και στη συνέχεια, όταν γύρισα στο σπίτι όπου έμενα, στην Calle de Leganitos, αμέσως την ανέβασα στο Facebook. Στ’ αλήθεια, δεν περίμενα τον επακόλουθο καταιγισμό σχολίων, κοινοποιήσεων (πάνω από 500) και εκφράσεων επιδοκιμασίας (like). Όπως επίσης δε θα μπορούσα καθόλου να προβλέψω πως εξαιτίας εκείνου του ηλεκτρονικού χαμού θα έβρισκα από σπόντα τίτλο για το βιβλίο μου αυτό, που ακόμα τότε δεν είχε γεννηθεί ούτε ως επιπόλαιη ιδέα.
Εν πάσει περιπτώσει, και χάρις στην ευγενική προσέγγιση του doctv.gr και της κυρίας Κάραλη, που έσπευσαν να μου ζητήσουνε την άδεια να αναπαραγάγουν το ακούσιο μου «φωτορεπορτάζ» (οι πιο πολλοί δε μπήκαν στον κόπο καν να με ρωτήσουν), κατάφερα να κάνω, ας πούμε, μια κάπως δημοσιογραφική επιτυχία, που ασφαλώς ουδέποτε επιδίωξα. Η όλη ιστορία αυτή με οδήγησε αναπόφευκτα να βγάλω κάποια συμπεράσματα –ή έστω να επιβεβαιώσω αυτά που ήδη υποψιαζόμουν- σε σχέση με τον τρόπο λειτουργίας της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα μας, αφού είδα όλα τα site και τα blog, που ακολούθως προβάλανε το θέμα, να προσθέτουν κάθε φορά σε αυτό και μια δικιά τους σάλτσα-πληροφορία, πλειοδοτώντας σε υπερβολή και τερατολογία (οπότε μπορείτε να φανταστείτε περίπου τι συμβαίνει με άλλα σοβαρότερα ζητήματα).
Πάντως, από όλα αυτά κάτι έμεινε στο τέλος, το οποίο και επισημοποίησε, με τρόπο μάλλον κωμικό, τη σχέση μου με τη Μαδρίτη. Ακόμα και τώρα (χωρίς πλάκα – δοκιμάστε το!), αν κάποιος «γκουγκλάρει» μαζί τις λέξεις «ανακάλυψε» και «περιπλανώμενος», μοιραία θα πέσει πάνω και στους δυο μας.
Εν πάσει περιπτώσει, και χάρις στην ευγενική προσέγγιση του doctv.gr και της κυρίας Κάραλη, που έσπευσαν να μου ζητήσουνε την άδεια να αναπαραγάγουν το ακούσιο μου «φωτορεπορτάζ» (οι πιο πολλοί δε μπήκαν στον κόπο καν να με ρωτήσουν), κατάφερα να κάνω, ας πούμε, μια κάπως δημοσιογραφική επιτυχία, που ασφαλώς ουδέποτε επιδίωξα. Η όλη ιστορία αυτή με οδήγησε αναπόφευκτα να βγάλω κάποια συμπεράσματα –ή έστω να επιβεβαιώσω αυτά που ήδη υποψιαζόμουν- σε σχέση με τον τρόπο λειτουργίας της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα μας, αφού είδα όλα τα site και τα blog, που ακολούθως προβάλανε το θέμα, να προσθέτουν κάθε φορά σε αυτό και μια δικιά τους σάλτσα-πληροφορία, πλειοδοτώντας σε υπερβολή και τερατολογία (οπότε μπορείτε να φανταστείτε περίπου τι συμβαίνει με άλλα σοβαρότερα ζητήματα).
Πάντως, από όλα αυτά κάτι έμεινε στο τέλος, το οποίο και επισημοποίησε, με τρόπο μάλλον κωμικό, τη σχέση μου με τη Μαδρίτη. Ακόμα και τώρα (χωρίς πλάκα – δοκιμάστε το!), αν κάποιος «γκουγκλάρει» μαζί τις λέξεις «ανακάλυψε» και «περιπλανώμενος», μοιραία θα πέσει πάνω και στους δυο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου