La Movida: Η απάντηση στο εύλογο ερώτημα, πως μία χώρα τόσο συντηρητική και τόσο πνευματικά καθυστερημένη, βυθισμένη για αιώνες μέσα στην ασφυκτική αγκαλιά της καθολικής εκκλησίας, μπόρεσε και εξελίχθηκε μέσα σε λίγα χρόνια σε πρότυπο ελεύθερης δημιουργίας και ανεκτικότητας, είναι απλή: la movida! Το πολιτιστικό αυτό κίνημα που εκκολάφτηκε στα χρόνια της παρακμής του φρανκικού καθεστώτος και ξέσπασε αμέσως μετά την πτώση του και που πολύ συνεσταλμένα ονομάστηκε «το κίνημα», ουσιαστικά άλλαξε τη ζωή σε ολόκληρη τη χώρα και προφανώς επηρέασε σημαντικά την ίδια την πρωτεύουσά της. Ουσιαστικά μιλάμε για μια πολύμορφη επανάσταση (κοινωνική, καλλιτεχνική, σεξουαλική, χημική κ.λπ.), που έβγαλε τους Ισπανούς από το Κατηχητικό για να τους στείλει στο Orgullo. Μπορεί τελικά τα παράγωγα της ιστορίας αυτής να μην ήταν αυτά που είχαν κατά νου οι κύριοι εκφραστές της (καλό, χρυσό το «Todo sobre mi madre», μα αυτό ήταν όλο, δηλαδή;), αλλά η επίδρασή της εξακολουθεί να είναι κάτι παραπάνω από εμφανής στους χώρους όπου συχνάζουν οι νέοι στη Μαδρίτη. Και μια και πήγε η κουβέντα στον Pedro τον Almodóvar, αν βρεθείτε στην Plaza de España, τρυπώστε στην Calle de Martín de los Heros, τον πιο σινεφίλ δρόμο της πόλης, όπου οι ιστορικοί κινηματογράφοι Golem και Renoir (ταινίες με υπότιτλους) και το μοναδικό καφέ-βιβλιοπωλείο Ocho y Medio (8½). Εκεί, μπορεί να μη βιώσετε την εμπειρία της movida, μα, όσο να είναι, μια γεύση από το τουριστικό της σκέλος θα την πάρετε.

El Rastro: Ένα από τα αρχαιότερα παζάρια της Ευρώπης και για αιώνες η καρδιά της εμπορικής ζωής της Μαδρίτης, σήμερα αποτελεί μάλλον θλιβερό απόηχο της μεσαιωνικής τους δόξας. Εντυπωσιακό ως προς το μέγεθος του, αφού διασχίζει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κέντρου της πόλης (κυρίως περί την Calle de la Ribera de Curtidores στη La Latina και την Calle de Embajadores, στα όρια του Lavapiés), υπερεκτιμημένο, δυστυχώς, ως προς την τουριστική του φήμη (αν επιθυμείτε αυθεντικά κι ενδιαφέροντα ισπανοαραβικοτσιγγάνικα παζάρια, αναζητήστε τα νοτίως της Καστίλλης), το Rastro παραμένει, ωστόσο, σημείο αναφοράς, όχι τόσο ως παράδεισος των συλλεκτών μεταχειρισμένων και άχρηστων αντικειμένων, όσο ως αφορμή για την κυριακάτικη βόλτα των επισκεπτών αλλά και των Μαρδριλένων. Κάντε μια βόλτα γύρω από τα καφέ και τα φαγάδικα της περιοχής και δείτε το ξέφρενο γλέντι που στήνεται μόλις σχολάει το παζάρι στις δύο το μεσημέρι και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ. Πάντως, αν σας αρέσει γενικά να ψάχνεστε με τέτοια πράγματα, θα σας συμβούλευα να αποφύγετε το παζαρτζήδικο, υπαίθριο σκέλος του Rastro και να προτιμήσετε τα καταστήματα που βρίσκονται στον ίδιο δρόμο ακριβώς και στα παρακείμενα στενά και που ειδικεύονται σε αγοραπωλησίες παλαιών ή αναπαλαιωμένων έργων τέχνης ή χρηστικών αντικείμενων και εκεί δεν αποκλείεται να πέσετε πάνω σε κάποιον κρυμμένο θησαυρό που να σας περιμένει.

Me gusta Malasaña: Δύσκολα μπορεί κανείς να βαρεθεί στην ομορφότερη μποέμικη γειτονιά της Μαδρίτης, που εδώ και τρεις δεκαετίες δίνει το ρυθμό στην ισπανικής «εναλλακτικότητας». Αν δε σας πολυνοιάζουν τα κατά τα άλλα ενδιαφέροντα μουσεία del Romanticismo και Municipal και αναζητείτε πιο πολύ τη fiesta ή έστω την παρελκόμενη της φτώχιας καλοπέραση, μπορείτε να δοκιμάσετε κάποια από τις παρακάτω –άκρως ενδεικτικές- προτάσεις. Καφές: Café de Mahón στην Dos de Mayo (ο κλασικός καφές στην πλατεία), El Rincón στην Calle Espíritu Santo (αν και δε με αγαπάνε εκεί), De la Luz στην Calle del Barco (αγαπημένο) και La Ida στην Calle Colón (αρτίστικο). Φαγητό: Ojalá στην Calle de San Andrés (παραδοσιακό και οικονομικό), Comida Italiana στην Plaza de San Ildefonso (ποιοτικό «βρώμικο»), El Rey del Pollo στην Plaza del Conde de Toreno (απίστευτο ψητό κοτόπουλο) και TM Burguer στην Calle Espíritu Santo (αμερικανιά, αλλά αξίζει). Ποτό: Circo και La Realidad στην Corredera Baja de San Pablo (για όσους ψάχνουν και για ψαγμένους, αντίστοιχα), In Dreams στην Calle de San Mateo (στέκι), El Palentino στην Calle del Pez (φτηνά ποτά), La Vía Láctea στην Calle de Velarde (ροκ) και ConSentido Calle del Barco (διεστραμμένο). Ή αν προτιμάτε, κάντε ότι και όλοι οι άλλοι τριγύρω σας: αγοράστε μπύρες από τους πλανόδιους chinos και αράξτε σε κάποια πλατεία να τις πιείτε. Ούτως ή άλλως, οι προτάσεις είναι πολύ προσωπικές. Σας έγραψα για αυτά που δοκίμασα, όσο ο χρόνος και τα οικονομικά μου το επιτρέπανε. Σιγά μην έκανα και έρευνα.