Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011
Διάβασε αυτό το βιβλίο και ύστερα αγόρασε άλλα δέκα αντίτυπα και δώρισε τα σε άλλους δέκα ανθρώπους. Δεν έχει σημασία αν αυτοί είναι αδέρφια ή εχθροί σου, γείτονες ή άγνωστοι, άνδρες ή γυναίκες, υπαρκτά πρόσωπα ή φανταστικοί σου φίλοι. Ζήτησε κι εσύ από αυτούς να κάνουνε το ίδιο. Αν αρνηθείς, μεγάλη κατάρα θα πέσει πάνω σου. Κακό μεγάλο θα σε συναντήσει εκεί που δεν το περιμένεις. όσοι αδιαφόρησαν με το μήνυμα αυτό, είχανε κακό τέλος. Ο Ε., τραπεζικός υπάλληλος, το θεώρησε ένα κακόγουστο αστείο, πέταξε το βιβλίο και είπε, «δε θα φάω ποτέ ξανά τόσο βαριά πριν πέσω για ύπνο!». Την επόμενη μέρα έγινε ένοπλη ληστεία στην τράπεζα, όπου δούλευε. Εκείνος σε μία κρίση ηρωισμού ή από φθόνο για τους ληστές, που έρχονται στην τράπεζα ό,τι ώρα γουστάρουν, ενώ εκείνος πρέπει να χτυπάει κάρτα από τις οκτώ, πάτησε το συναγερμό. Οι ληστές τον καταλάβανε και το έβαλαν στα πόδια αφού πρώτα του πήρανε ολόκληρη τη συλλογή από πυγολαμπίδες που έκρυβε κάτω από το γραφείο του. Κακόγουστο αστείο θεώρησε πως είναι το μήνυμα αυτό και ο Ζ., ναυαγοσώστης, και πέταξε το βιβλίο, μαζί με άλλα παλιά και άχρηστα χαρτιά, εφημερίδες, περιοδικά, εκβιαστικές επιστολές και ερωτικά ραβασάκια, στον ειδικό κάδο ανακύκλωσης. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του, τον περίμενε μια εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη: η γυναίκα του, που τον είχε παρατήσει τρία χρόνια πριν, φεύγοντας με τον πιο στενό του φίλο και παίρνοντας μαζί της όλα τα φιλοδωρήματα που με τόσους κόπους και θυσίες είχε μαζέψει όλα αυτά τα χρόνια από ασυνείδητους λουόμενους και επιπόλαιους παραθεριστές, είχε επιστρέψει! ο Ψ., κουρέας και ερασιτέχνης ναρκαλιευτής, μην μπορώντας παρά να συμφωνήσει με τους προηγούμενους, θεώρησε το μήνυμα αυτό επίσης κακόγουστο κι ούτε καν αστείο. Έσκισε τη σελίδα αυτή και στη συνέχεια ολόκληρο το βιβλίο μικρά-μικρά κομματάκια, τα οποία, στη συνέχεια, τα περιέλουσε με σπιτικό πετρέλαιο, που μόλις είχε αντλήσει από την αυλή του και τα έκαψε. Μετά άρχισε να χορεύει σαν δαιμονισμένος γύρω από τις στάχτες, υποχρεώνοντας την δεκατετραμελή του οικογένεια να τον μιμηθεί. Όταν ολοκλήρωσε τη σεμνή αυτή τελετή, ανακοίνωσε στους δικούς του ότι δεν πρόκειται ποτέ ξανά να φορέσει γαλάζιο πουκάμισο με βυσσινί γραβάτα. Πέρασε όλη την υπόλοιπη του ζωή μέσα σε έναν βρεφονηπιακό σταθμό παριστάνοντας τον μπόμπιρα. Ο Ι., οδοντοτεχνίτης, θεώρησε το μήνυμα αυτό καλόγουστο αστείο, μα πάντως αστείο. Γέλασε λίγο και έπειτα τα μάζεψε και βγήκε μια βόλτα στο δάσος, όπου βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα φριχτό τέρας που είχε κεφάλι λιονταριού, ουρά χελιδονιού, δόντια και πεπτικό σύστημα αρκούδας, πτερύγια, καλλιτεχνικές ευαισθησίες και μικροπαραξενιές καρχαρία και νύχια ανθρώπινα! Αφού αλληλοεξολοθρεύτηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, το δάσος πήγε μόνο του και παραδόθηκε σε γνωστή μεγάλη κατασκευαστική εταιρία. Όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί, αν ο Ε., ο Ζ., ο Ψ, ο Ι. και τα άλλα παιδιά έπαιρναν στα σοβαρά αυτό το μήνυμα. Και μην ξεχνάς: ποτέ μην εύχεσαι αυτό που δε θα ήθελες να σου συμβεί!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου