Παίζετε χαρτιά το βράδυ της πρωτοχρονιάς; Χάσατε πολλά πέρσι και φέτος θέλετε να ρεφάρετε; Γουστάρετε να σας βρουν τα ξημερώματα της πρώτης μέρας του χρόνου να μπλοφάρετε και να κρυφοκοιτάζετε; Τότε καλύτερα αποφύγετε να με καλέσετε στο εορταστικό σας ρεβεγιόν - θα σας το χαλάσω!
Δεν είναι που δεν αγαπώ τα τυχερά παιχνίδια – το αντίθετο, σέβομαι τους κανόνες τους, εκτιμώ τις προθέσεις των δημιουργών τους και κατανοώ τις ανάγκες των φανατικών τους πιστών. Ωστόσο, δύσκολα θα μπορούσα να συμβιβάσω με το μπλακ τζακ και την πόκα τα συναισθήματα που μου γεννούν το προαναγγελθέν τέλος μιας χρονιάς και η πανηγυρική έναρξη μιας άλλης. Κι ας είναι όλα αυτά ακόμα ένα μεγάλο ψέμα! Μια μπλόφα του μυαλού, ένα κρυφοκοίταγμα στο χρόνο…
Πάντοτε πίστευα πως οι χειρότεροι παίκτες είναι αυτοί που πιστεύουνε υπερβολικά στην τύχη. Εκείνοι που αντιμετωπίζουν σαν τυχερό παιχνίδι τη ζωή και χωρίζουνε το χρόνο σε παρτίδες. Δεν ισχυρίζομαι πως η τύχη δε παίζει μεγάλο ρόλο στις ζωές μας. Προϊόντα συμπτώσεων είναι λίγο-πολύ ολονών τα έργα και οι ημέρες μας. Μόνο που στα τυχερά παιχνίδια υπάρχουν κανόνες που οι παίκτες γνωρίζουνε καλά, πριν καθίσουν στο τραπέζι και τους αποδέχονται, πράγμα που, αν θυμάμαι καλά, πριν μπούμε στο παιχνίδι της ζωής μάλλον δε συμβαίνει.
Δεν θέλω να πουλήσω αρχές και νόμους ηθικής – δεν είναι δική μου δουλειά και δε θα έπρεπε να είναι κανενός. Και αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που ηθικολογούν κατ’ επάγγελμα, τότε έχουμε να κάνουμε με τη μόνη ίσως εξαίρεση στον κανόνα “καμιά δουλειά δεν είν’ ντροπή…”. Όπως και κανένας δε θα έπρεπε να πουλάει τρόπους ζωής ή μάλλον να εμπορεύεται τον δικό του τρόπο ζωής. Άλλωστε, αφού “η αισθητική είναι η φιλοσοφία της σημερινής εποχής”, πόσο απέχουμε από το να θεωρείται το lifestyle η ηθική του μέλλοντος;
Λένε πως ό,τι κάνει κανείς στην αρχή του νέου έτους, με αυτό ακριβώς θα ασχολείται τις επόμενες 365 μέρες, μέχρι να σπάσει η ευχή ή… η κατάρα. Υποθέτω πως οι άνθρωποι παίζουν χαρτιά το βράδυ της πρωτοχρονιάς, όχι με την προσδοκία να διανύσουνε μία ολόκληρη χρονιά προσπαθώντας να υπολογίσουν πόσοι βαλέδες έχουν περάσει, αλλά με τη λαχτάρα στο τέλος να βγούνε από το παιχνίδι κερδισμένοι. Με την -κατά συνέπεια- ελπίδα πως, μέχρι να ολοκληρώσει ο πλανήτης τη νέα του τροχιά γύρω από τον ήλιο, εκείνοι θα έχουνε ζήσει τυχεροί και ευτυχισμένοι, χαράσσοντας ολοένα κύκλους ομόκεντρους γύρω από τη μοναδικότητά τους. Αλλά όλα αυτά είναι λαϊκοί αφορισμοί και αλλόκοτες προλήψεις ή μήπως όχι;
Προς το παρόν και μέχρι η επιστήμη να δώσει εξηγήσεις στα αλλόκοτα και να μας ξενερώσει όλους, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ό,τι θέλει. Μέχρι να φτάσουμε ο καθένας να θέλει ό,τι πιστεύει, κάποιοι μπορούν να καμαρώνουν πως ο επικρατών αφ_ορισμός του lifestyle είναι “αυτό που κάνουν οι πολλοί”. Μέχρι να αποκτήσει σε αυτή τη χώρα ο καθένας μας τα μέσα να μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, θα ψάχνουμε στο μεταξύ να βρούμε τον “καταλληλότερο” ανάμεσα στον Μπόλεκ και τον Λόλεκ. Και μέχρι να συμβιβαστεί κι ο τελευταίος με την ιδέα πως σε αυτή τη ζωή δε γίνεται να θέλει ό,τι κάνει, πάντα θα υπάρχουνε τρελοί κι ονειροπόλοι.
Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους όσους έχασαν πολλά τη χρονιά που φεύγει, να κατορθώσουν να ρεφάρουν μέσα στο νέο έτος. Θα ήθελα όσοι κερδίσανε πολλά, αλλά δεν παίξαν τίμια, να το ξανασκεφτούν και να επιστρέψουνε τα κέρδη τους, πριν είναι αργά. Θα ήθελα να θέλατε ό,τι θέλω, αλλά αυτό ούτε ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο δε μπορεί να το έχει…
Ανήκω στους αναποφάσιστους: τρεις βδομάδες έμειναν μέχρι να φύγει το 2008 και δε ξέρω πως θα ήθελα να περάσω το βράδυ της πρωτοχρονιάς. Και ίσως και τρεις ώρες πριν αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την εκτόξευση του 2009 να μην έχω διαλέξει ακόμα. Για αυτό σας λέω, μη με περιμένετε! Ξεκινήστε εσείς και θα τα πούμε μέσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου