σκηνή 1η: νύχτα, εσωτερικό (δωμάτιο ξενοδοχείου)
Το δωμάτιο φωτίζεται από ένα μικρό φως πάνω από το κρεβάτι και από ένα μεγάλο κόκκινο Τ που τρεμοσβήνει έξω από το παράθυρο. Η Κάτια, γύρω στα 34, κάθεται στο κρεβάτι με την πλάτη στον τοίχο. Έχει τραβήξει το σεντόνι για να κρύψει το γυμνό της στήθος. Φαίνεται αναστατωμένη. Ο Ανδρέας, γύρω στα 29, είναι όρθιος δίπλα στο παράθυρο και καπνίζει κοιτάζοντας έξω. Είναι γυμνός.
Ο Ανδρέας γυρίζει, σκύβει, σβήνει το τσιγάρο στο τασάκι που βρίσκεται στο πάτωμα, σηκώνεται, σταυρώνει τα χέρια του και την κοιτάζει.
Ο Ανδρέας ανάβει ένα τσιγάρο και το βάζει στα χείλη της Κάτιας. Με το δείκτη του κάνει να της χαϊδέψει τα μαλλιά, αλλά η Κάτια τινάζεται και του απομακρύνει το χέρι απότομα.
Ο Ανδρέας κάθεται στο κρεβάτι στο πλάι της Κάτιας και αρχίζει να της χαϊδεύει τα μαλλιά της.
Ο Ανδρέας αρχίζει να την φιλάει με πάθος και ένταση. Η Κάτια ανταποκρίνεται. Αγκαλιάζονται. Το τσιγάρο της Κάτιας πέφτει ανάμεσα στα σεντόνια. Το μεγάλο κόκκινο Τ έξω από το παράθυρο τρεμοσβήνει ακόμα μια φορά και τελικά σβήνει.
Το δωμάτιο φωτίζεται από ένα μικρό φως πάνω από το κρεβάτι και από ένα μεγάλο κόκκινο Τ που τρεμοσβήνει έξω από το παράθυρο. Η Κάτια, γύρω στα 34, κάθεται στο κρεβάτι με την πλάτη στον τοίχο. Έχει τραβήξει το σεντόνι για να κρύψει το γυμνό της στήθος. Φαίνεται αναστατωμένη. Ο Ανδρέας, γύρω στα 29, είναι όρθιος δίπλα στο παράθυρο και καπνίζει κοιτάζοντας έξω. Είναι γυμνός.
Κάτια
Τι θα πει αυτό, Ανδρέα;
Ανδρέας
Αυτό που άκουσες!
Κάτια
Να σου πω! Δεν τα λένε έτσι αυτά!
Ανδρέα! Σου μιλάω…
Ανδρέας
Δεν ξέρω πως τα λένε…
Εγώ το ήθελα και σ’ το είπα.
Κάτια
Ναι, άλλα εγώ…
Ανδρέα! Μπορείς να με κοιτάς όταν σου μιλάω;
Ο Ανδρέας γυρίζει, σκύβει, σβήνει το τσιγάρο στο τασάκι που βρίσκεται στο πάτωμα, σηκώνεται, σταυρώνει τα χέρια του και την κοιτάζει.
Κάτια
Είσαι απίστευτος, έτσι;
Ανδρέας
Γουστάρεις;
Κάτια
Δεν είναι αστείο, Ανδρέα! Καθόλου αστείο!
Το ξέρεις ότι με γάμησες με αυτό που είπες;
Το ξέρεις; Δεν παίζουν με αυτά, Ανδρέα!
Ανδρέας
Δεν παίζουν; Εγώ νόμιζα ότι να παίζεις μόνο θέλεις… με αυτά.
Κάτια
Ξέρεις, τι εννοώ…
Ανδρέας
Κι εσύ ξέρεις τι εννοώ.
Κάτια
Δώσε μου ένα τσιγάρο!
Ανδρέας
Είπαμε μέχρι έξι τη μέρα. Εσύ τα έκανες τα δικά σου…
Κάτια
Δεν είναι ώρα για τέτοια.
Δώσε μου ένα, σε παρακαλώ!
Ανδρέας
Πότε δεν είναι ώρα… Όλο έτσι λες. Με βάζεις και μένα να το ελαττώσω και μετά από δυο-τρεις μέρες φτάνεις πάλι το πακέτο.
Κάτια
Είπα, δεν είναι ώρα για τέτοια! Μη με τσατίζεις τώρα!
Ανδρέας
Μάλιστα, κυρία!
Ο Ανδρέας ανάβει ένα τσιγάρο και το βάζει στα χείλη της Κάτιας. Με το δείκτη του κάνει να της χαϊδέψει τα μαλλιά, αλλά η Κάτια τινάζεται και του απομακρύνει το χέρι απότομα.
Ανδρέας
Μπορείς να ηρεμήσεις, ε; Πες μου, μπορείς;
Κάτια
Να ηρεμήσω, ε; Εσύ, θα ήσουν ήρεμος αν σου έλεγα εγώ κάτι τέτοιο;
Εσύ δεν ήσουν που έλεγες να μην μπλέξουμε με έρωτες και τέτοια; Να περνάμε καλά μονάχα και δεν είναι για εμάς αυτά;
Ανδρέας
Ναι, ρε Κάτια, έτσι έλεγα. Έτσι άρχισε. Αλλά τα πράγματα αλλάζουν… Κι εμείς αλλάζουμε… Τώρα είναι αλλιώς…
Κάτια
Τι αλλιώς, ρε γαμώτο;
Ανδρέας
Τώρα δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα! Ούτε να σε μοιράζομαι άλλο αντέχω πια…
Κάτια
Αυτά τα είχαμε ξεκαθαρίσει, ρε γαμώτο! Αφού το ξέρεις ότι εγώ δεν… Ότι είμαι… Ότι… Ανδρέα;
Ανδρέας
Τι;
Κάτια
Είσαι σίγουρος, ρε γαμώτο;
Το πιστεύεις στ’ αλήθεια;
Ο Ανδρέας κάθεται στο κρεβάτι στο πλάι της Κάτιας και αρχίζει να της χαϊδεύει τα μαλλιά της.
Κάτια
Μην παίζεις μαζί μου, γαμώτο…
Ο Ανδρέας αρχίζει να την φιλάει με πάθος και ένταση. Η Κάτια ανταποκρίνεται. Αγκαλιάζονται. Το τσιγάρο της Κάτιας πέφτει ανάμεσα στα σεντόνια. Το μεγάλο κόκκινο Τ έξω από το παράθυρο τρεμοσβήνει ακόμα μια φορά και τελικά σβήνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου