Flagey: Πλάι στις δίδυμες λιμνούλες των Ixelles απλώνεται η συνοικία του Flagey, με την εναλλακτική bauhaus αισθητική και τα φοιτητικά της στέκια. Η αρχιτεκτονική σχολή, που δεσπόζει πάνω στην ομώνυμη πλατεία, δίνει το ρυθμό στην όλη περιοχή τροφοδοτώντας διαρκώς τα μπαρ και τα καφέ με την εκλεκτότερη δυνατή πελατεία. Πέρα από την ιστορική μπυραρία Belga, στο ισόγειο του Cinema Flagey, με την μοναδική μπάρα στον κόσμο που μπορεί να γίνει ορατή δια γυμνού οφθαλμού από τη Σελήνη, θα ξεχώριζα τα θεατρόφιλο Pantin, στο κάτω μέρος της πλατείας, με το ξεχωριστό του καπνιστήριο, όπου και καπνιστής να μην είσαι, εκεί θέλεις να το αρχίσεις, και στο πάνω μέρος, το Murmure (ότι υποδηλώνει το όνομά του). Στα προηγούμενα ταξίδια μου είχα προσέξει πάνω στην Place Eugène Flagey/ Flageyplein ένα ανήσυχο άγαλμα του Fernando του Pessoa, του οποίου (του αγάλματος) για κάποιο λόγο η τύχη σήμερα πια αγνοείται. Φήμες που το θέλουν να κυκλοφορεί τα βράδια στα τριγύρω στενά, τρομάζοντας τους ανυποψίαστους περαστικούς και προειδοποιώντας τους πως πλησιάζει «η ώρα του διαβόλου», κρίνονται μάλλον ως αβάσιμες. Πάντως, σίγουρα το Flagey είναι η πιο ανησυχητική γωνιά των Βρυξελλών, φτιαγμένη για τα γούστα εκείνων που θέλουν να αποφύγουν τον τουριστικό απόηχο της Bourse και τη συνοικιακή αντίληψη των άλλων γειτονιών της πόλης.

Justitiepaleis/Palais de Justice: Μετά το Atomium το Δικαστικό Μέγαρο είναι το δεύτερο τουριστικό landmark της πόλης. Το κτηνώδες αυτό αρχιτεκτόνημα, που καταλαμβάνει έκταση μεγαλύτερη ακόμα και από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στον επισκέπτη των Βρυξελλών, αφού όντας ορατό σχεδόν από παντού, μπορεί να τον βοηθήσει να προσανατολιστεί είτε αυτός περιπλανιέται στο λαβύρινθο του ιστορικού της κέντρου είτε έχει πραγματικά χαθεί στις άλλες γειτονιές της. Πέρα από το μέγεθός του, ωστόσο, το Palais de Justice δε νομίζω πως έχει κάτι άλλο θελκτικό να παρουσιάσει. Δεν ξέρω πόσο υπερήφανο έκανε, αυτός ο φλύαρος αχταρμάς αρχιτεκτονικών και διακοσμητικών ρυθμών, τον Λεοπόλδο τον Β’ που το παρήγγειλε, ελπίζω μόνο να μην προκαλεί περαιτέρω σύγχυση στους Βέλγους δικαστές, που εξακολουθούν να συνεδριάζουν εντός του κύτους του. Πάντως, από την χορταστική βεράντα που απλώνεται μπροστά του, με τα συνήθη μνημεία πεσόντων των Παγκοσμίων Πολέμων, μπορείτε να βγάλετε τις πανοραμικότερες φωτογραφίες ή να «καείτε» σε κάποια από τα υπαίθρια καλοκαιρινά πάρτυ-συναυλίες που διοργανώνονται εδώ. Λίγα μέτρα παρακάτω, βαδίζοντας επί της οδού Grand Cerf, θα βρείτε στο δεξί σας χέρι την είσοδο του Passage Marguerite Yourcenar, που οδηγεί σε ένα μικρό, «συγκινητικό», όπως θα έλεγε μια φίλη, πάρκο. Μια «κρυφή αυλή του μυστηρίου», για την οποία λυπάμαι, αλλά δε μπορώ να πω περισσότερα.

Beurs/Bourse: Το κτήριο του Χρηματιστήριου των Βρυξελλών αποτελεί σημείο αναφοράς σε όλους τους mainstream ταξιδιωτικούς οδηγούς της πόλης. Και είναι λογικό: πίσω από αυτό βρίσκεται η υπέρλαμπρη Grande Place/Grote Markt, γύρω από αυτό διακλαδίζονται τα στενά της μεσαιωνικής πόλης και απέναντί του, αφού διασχίσετε τη Boulevard Anspach/Anspachlaan θα βρείτε όλα τα τουριστικά καφέ που οι οδηγοί που λέγαμε σας συνιστούν να επισκεφτείτε. Αυτός εδώ ο –Θεός να τον κάνει- οδηγός, τώρα που έχει κλείσει πια το Monk, το Kafka πάει, χάλασε και η αντικαπνιστική νομοθεσία έπληξε -και παραδόξως άργησε πολύ- και τη διοικητική πρωτεύουσα της Ευρώπης, θα σας προτείνει κάποια στέκια, μπας και δικαιολογηθούνε έτσι οι ατελείωτες καφεδοώρες και μπυροώρες του αργόσχολου συντάκτη του σε αυτά. Λοιπόν, εν αρχή ην το Central (και μόνο για τους ανοξείδωτους θαμώνες του), το Bonnefoi (κέφι, κέφι, κέφι…), το Lava (αν είστε καπνιστές και βαριέστε να μπαινοβγαίνετε – το μισό μαγαζί είναι rookruimte/espace fumeur), το Booze’n Blues (για τη μουσική και ασφαλώς τη διακόσμηση), το θρυλικό Goupil le Fol (το πιο «belgobelge» από όλα, παλιό μπουρδέλο, εξωφρενικό ντεκόρ, ανεξήγητη φιλελληνική ατμόσφαιρα), το ιστορικό Archiduc (Jean Cocteau, Henry Miller, Beatnicks, Sputniks… όλοι κάποια στιγμή τα έχουνε κοπανίσει εδώ), άντε να βάλω και το μοδάτο Zebra (και μόνο για την πασαρέλα του). Άντε, γεια μας!