θα τα ξεχάσεις όλα

σκηνή 1η, μέρα, εξωτερικό (αυλή μονοκατοικίας) 

Δυο άντρες, ένας ηλικιωμένος και ένας νεαρός κάθονται και πίνουν καφέ. Ο νεαρός φοράει κοντομάνικο μπλουζάκι και βερμούδα. Ο ηλικιωμένος είναι επίσης ντυμένος ελαφρά, αλλά έχει ριγμένη και μια ζακέτα στους ώμους του. Η αυλή είναι στρωμένη από πεσμένη φύλλα. Ησυχία πρωινού Κυριακής. Φυσάει λίγο. Οι δύο άντρες κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο και κοιτάζουν το σκυλί που είναι ξαπλωμένο στη σκιά απέναντί τους. Ο ηλικιωμένος είναι ήρεμος και οι κινήσεις του αργές. Ο νεαρός μοιάζει ιδιαίτερα ανήσυχος. Κοιτάζει διαρκώς το κινητό του. Χτυπάει νευρικά τα πόδια του. Σβήνει το τσιγάρο του και αμέσως ανάβει ένα άλλο. Ο ηλικιωμένος του ρίχνει κλεφτές ματιές. Ένα έντομο κάθεται πάνω στη μύτη του σκυλιού και το αναστατώνει. Σηκώνεται και γαυγίζει στον αέρα. Ξαναξαπλώνει. Ο παππούς χαμογελάει. Γυρίζει και βλέπει τον εγγονό να κοιτάζει για ακόμα μια φορά το κινητό του και να σβήνει θυμωμένα το τσιγάρο του. Απλώνει το χέρι και τον ακουμπάει στον ώμο. Εκείνος φαίνεται σα να τρομάζει.

εγγονός 

Τι είναι ρε παππού; 

παππούς 

Θα κάνεις οικογένεια. Θα κάνεις παιδιά. Και θα τα ξεχάσεις όλα. 

Ο εγγονός κοιτάζει τον χαμογελαστό παππού του με απορία. Το σκυλί γυρίζει πλευρό. Ο αέρας ρίχνει και άλλα φύλλα πάνω στις πλάκες τις αυλής.