Μια σκιά πλανιέται πάνω από τη γηραιά μας ήπειρο. Μια σκιά χαμένη. Ενός χαμένου ανθρώπου η σκιά πλανιέται πάνω από τη χαμένη μας Ευρώπη. Πες μου, με παρακολουθείς; Πες μου, καταλαβαίνεις; Αυτή τη φορά η αποστολή σου είναι στ' αλήθεια δύσκολη. Αδύνατη αποστολή. Θα πρέπει όλα να τα βρεις από την αρχή. Και τη σκιά κι εκείνον που την έχασε, όλα, ακόμα και την ήπειρο. Έλα τώρα, μη παριστάνεις τον μετριόφρονα σε μένα! Σου λέω, δε σου πάει. Αν όχι εσύ, τότε κανείς! Ούτε κι εγώ ακόμα. Ο πελάτης ήταν, σε αυτό το θέμα τουλάχιστον, ξεκάθαρος: Μονάχα ο καλύτερος! Ήτανε, βλέπεις, η αγαπημένη του σκιά. Τόσα καιρό μαζί, ξέρεις, καταλαβαίνεις... Και ήτανε και μοναχοσκιά! Αλήθεια, το πιστεύεις; Ακόμα κυκλοφορούν στον κόσμο μας άνθρωποι δίχως μια δεύτερη σκιά. Κι όμως σε αυτούς συμβαίνουν πάντα τα χειρότερα. Άκου να χάσει τη σκιά του! Α, όχι! Σε παρακαλώ! Είπαμε, εχεμύθεια. Τέτοια ερώτηση δεν κάνουμε ποτέ. Σε μας δεν πέφτει λόγος. Αν θες, πάντως, τη γνώμη μου, αυτός μάλλον θα φταίει. Όλο και κάτι θα της έκανε. Αλλιώς, που ακούστηκε σκιά να φεύγει από μόνη της; Σίγουρα, θα την έδιωξε αυτός. Κι ύστερα το μετάνοιωσε και κάπως έτσι έφτασε σε μας και τη συνέχεια την ξέρεις. Συγνώμη, σας παρακαλώ, λιγάκι ζάχαρη ακόμα! Τι λες; Αλήθεια δεν τη θες; Να πάρω τη δικιά σου; Άνθρωπέ μου, πως μπορείς και πίνεις τον καφέ σου σκέτο; Θα πειραχτούν τα νεύρα σου! Ώστε, λοιπόν, θες να μου πεις ισχύουνε οι φήμες. Άκουσα τα κορίτσια στο γραφείο να το λεν. Όμως πάει καιρός που έπαψα να τα πιστεύω τα κορίτσια... Άλλωστε, πως είναι δυνατό άνθρωπος -ακόμα και εσύ- να τρέφεται μονάχα με καφέ χωρίς να καταρρεύσει; Το ξέρεις πως δε συμφωνώ, αλλά κι εγώ βαρέθηκα να κρίνω. Κάνε ό,τι θες κι όπως γουστάρεις αυτοκτόνησε! Φτάνει μονάχα αυτό να μην επηρεάζει τη δουλειά σου. Λοιπόν, τι λες; Είσαι έτοιμος; Ωραία! Ε, τότε αμέσως ξεκινάμε! Μα όχι, σε παρακαλώ! Μέχρι να βρεις και να μου φέρεις τη σκιά, οι καφέδες σου τουλάχιστον θα είναι κερασμένοι.
(συνεχίζεται... ούτε καν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου