δυο σκέψεις «συγγραφικού ημερολογίου»

Τα ονόματα κάποιων ανθρώπων μοιάζουν σα να τους υποχρεώνουν να προσαρμοστούν στους συνειρμούς που υποτίθεται πως αυτά παράγουν. Ειδικά τα αρχαιοελληνικά. Είναι λες και τους βάφτισαν οι μοίρες πάνω από την κούνια τους και όχι ο νονός στην εκκλησία. Να ψάξω να δω αν όλοι οι Άρηδες που ξέρω το παίζουν μάγκες και πολεμοχαρείς, αν όλες οι Αντιγόνες ασυμβίβαστες κι επαναστάτριες κλπ… Γιατί δεν ξέρω καμία Μήδεια; Υπάρχουν Μήδειες στο Facebook;

Κάποτε πίστευα πως έτσι και κατόρθωνα να συγκρατήσω τα όνειρά μου και τα κατέγραφα, πριν αυτά γλιστρήσουν σαν το νερό μέσα από τα δάχτυλά μου, θα έφτιαχνα απίστευτες ιστορίες και μοναδικές. Τώρα νομίζω πως μεγαλύτερη αξία έχουν τελικά οι σκέψεις που κάνω πριν κοιμηθώ ή όταν δε μπορώ να κοιμηθώ ή επειδή δε μπορώ να κοιμηθώ. Μπορεί να είναι τρομακτικές οι περισσότερες, αλλά αυτός δεν είναι ο στόχος μου; Να κάνω τους άλλους να χάσουν τον ύπνο τους για να μπορέσω να κοιμηθώ ήσυχός εγω;