Στα αριστερά υπήρχε ένας χάρτης της Τουρκίας. Τι διάολο γύρευε εκεί, άραγε, αυτός ο χάρτης; Ίσως το ίδιο να αναρωτιότανε για μένα και αυτός. Ποιος διάολος μας είχε και τους δυο εδώ τοποθετήσει; Το σχήμα αυτό, το κραυγαλέα φαλλικό, που η γεωγραφία είχε στη γείτονα προσδώσει, παιχνίδια αστεία έπαιζε με την αδύναμή μου όραση. Πάνω στο πλαστικό του υλικό αντανακλούσαν οι σπίθες των φωστήρων. Κυρία, κυρία! Να πω εγώ που ξέρω; Τι πάει να πει, πού ξέρω πως ήταν πλαστικός; Στα μάτια τον έχω τον αστιγματισμό και όχι στην αφή μου. Και τα γυαλιά μου τα έσπασε κάποιος καριόλης Τούρκος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου