ακόμα και τα σκυλιά

-Πιστεύεις στη μετά το θάνατο ζωή;
-Όχι, διότι δεν πιστεύω καν στο θάνατο.
-Εγώ άλλο σε ρώτησα.
-Το ξέρω, έλα όμως λίγο και στη θέση μου! Πως θέλεις να πιστέψω σε κάτι το οποίο χρονικά τουλάχιστον προσδιορίζεται μετά από κάτι άλλο, το οποίο ούτως ή άλλως δεν πιστεύω πως υπάρχει.
-Δε με βοηθάς.
-Πες μου, τι θες να ακούσεις;
-Θέλω να μάθω, υπάρχει κάτι άλλο ύστερα από αυτό εδώ;
-Τι λέει η θρησκεία σου;
-Λέει πως κάτι υπάρχει για τους πιστούς και τους ενάρετους.
-Και για τους άλλους;
-Και για αυτούς ακόμα, ίσως κάτι λιγότερο ευχάριστο.
-Ωραία! Άρα γιατί προβληματίζεσαι;
-Η αλήθεια είναι πως η ιδέα του να πάω, όταν θα φύγω από εδώ, σε έναν Παράδεισο, όπου θα γίνονται δεκτοί άνθρωποι σαν κι εμένα, δε θα έλεγα πως με συναρπάζει.
-Ε, τότε πήγαινε στην Κόλαση!
-Μα, δεν είναι το ίδιο;
-Ναι, μάλλον δίκιο έχεις.
-Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι ακόμα;
-Και βέβαια μπορείς, αφού, όπως φαίνεται, μάλλον σε ικανοποιεί η άγνοιά μου.
-Ισχύει και στα κατοικίδια ότι και στους ανθρώπους;
-Τι εννοείς;
-Υπάρχει και για αυτά ζωή μετά τον θάνατο;
-Δεν ξέρω! Τι σε νοιάζει;
-Πως τι με νοιάζει; Είχα ως τώρα τέσσερα σκυλιά κι αυτό είναι το πέμπτο. Θέλω να ξέρω αν εκεί, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο, θα πρέπει εγώ όλα να τα φροντίζω.