ενα κουνουπι

ξεκινησα χθες, λιγο πριν τα μεσανυχτα, να παω απο τη θεσσαλονικη στον βολο. στα διοδια των μαλγαρων κατεβασα το παραθυρο για να πληρωσω κ τρυπωσε μεσα στο ανταμομπιλ ενα κουνουπι. θα βαρεθηκε μαλλον εκει, στο δελτα του αξιου, κ ειπε να κατεβει μια βολτα προς τα νοτια, να αλλαξει παραστασεις. μεχρι να φτασουμε στην κατερινη με ειχε τσιμπησει ηδη τρεις φορες. στην τριτη με ειδε που προσπαθωντας να το χτυπησω κοντεψα να χασω τον ελεγχο του οχηματος κ σταματησε. μπορει κ να ειχε πια χορτασει. αραξε πανω στο ταμπλο κ χαζευε τα αλλα εντομα που σκαγαν στο παρμπριζ μου. "το κανεις συχνα αυτο", το ρωτησα; "ποιο αυτο;" απορησε εκεινο. "να ταξιδευεις", ειπα. "κοιτα", αρχισε να μου λεει με ενα υφος λιγακι ειρωνικο, "ζω ολες κ ολες δεκα μερες. αν ειναι να τις περασω μεσα στους βαλτους με την οικογενεια, καλυτερα να βουτηξω απο τωρα μες στο μπαϊγκον να ξεμπερδευουμε. κ εσυ, παντως, απο οτι βλεπω, τα κανεις τα χιλιομετρακια σου.." "ε, ναι.. λογω δουλειας.. ανεβοκατεβαινω την εθνικη συνεχεια. βασικα, εδω, στον δρομο μενω." "αληθεια; ποτε γυριζεις στα βορεια ξανα; σε προλαβαινω; αν ειναι, να το κανονισουμε.." "ναι ρε, εννοειται.. το αμαξι κ η επιδερμιδα μου στη διαθεση σου.." "εισαι ενταξει τυπος.. κατι ηξερα που σε διαλεξα. εχεις κ μηδεν αρνητικο, το αγαπημενο μου.. κ δεν μου λες, εσυ γενικα πώς τα περνας; τσιμπας τιποτα;"