γιατί γράφω

Πάω σήμερα το πρωί στο οικείο αστυνομικό τμήμα για μια δουλειά γραφειοκρατικού χαρακτήρα και πέφτω πάνω σε έναν παλιό μου συμμαθητή και νυν μπάτσο.
"Τι έγινε ρε", μου λέει αντί για καλημέρα, "γράφεις τίποτα;"
"Γιατί, ρε ψευταρά; Με διαβάζεις;" του απαντώ.
"Άμα γράψεις κάνα καλό αστυνομικό, θα σε διαβάσω. Μου αρέσουνε αυτά. Διάβασα ένα τελευταία με έναν γάλλο συνάδερφο, γαμάτο! Γούσταρα κάπου που έλεγε πως έγινε μπάτσος γιατί δεν πίστεψε ποτέ του στις συμπτώσεις..."
"Όχι", του λέω, "δεν κατάλαβες, αυτός είναι συνάδερφος δικός μου. Εγώ, επειδή δεν πιστεύω στις συμπτώσεις, άρχισα κάποτε να γράφω..."