θεματικο

βγηκα χθες βραδυ κ συναντησα στο μπαρ εναν φιλο που μολις ειχε γυρισει απο το παρισι, οπου, μεταξυ αλλων, επισκεφτηκε κ τη ντισνεϊλαντ. ο φιλος, αφου μου ειπε πώς τα περασε, μου προτεινε να φτιαξουμε ενα παρομοιο παρκο στην ελλαδα, με θεματα απο την ελληνικη μυθολογια, τονιζοντας μου οτι κατι τετοιο θα αρεσε πολυ στους ξενους κ οι τουριστες θα συνερρεαν για να κανουν βολτα με το τραινακι του τρομου που θα περνουσε αναμεσα απο τη σκυλα κ τη χαρυβδη ή για να βγαλουν σελφι με τον κυκλωπα πολυφημο κ τη λερναια υδρα. οταν του επισημανα πως η ιδεα του ηταν εκπληκτικη, μα πως μια τετοια υπαρπαραγωγη χρειαζεται τεραστιο κεφαλαιο, εκεινος δεν φανηκε καθολου να πτοειται. "μην ανησυχεις, ρε", μου ειπε, "ενα χωραφι θελουμε μοναχα κ καμια δεκαρια φορτηγα με τουβλα." "τουβλα, γιατι;" απορησα εγω. "για να χτισουμε εναν καλο λαβυρινθο στην εισοδο του παρκου", μου απαντησε, "να μπαινουν οι επισκεπτες απο εκει κ να μην ξαναβγαινουνε ποτε τους." κ αφου καταλαβα επιτελους οτι ο φιλος εκανε πλακα, κ αφου γελασαμε κ οι δυο, τσουγκρισαμε τα ποτηρια μας κ συνεχισαμε να πινουμε κ να τα λεμε ανεμελοι, ενω ο μινωταυρος που καθοτανε στο διπλανο σκαμπω ζητουσε απο τον ντιτζεϊ να δυναμωσει κ αλλο την ενταση της μουσικης, να μην ακουγεται η κοιλια του που γουργουριζε