σημερα πηγα ξανα στην παραλια μια βολτα κ εβγαλα κατι φωτογραφιες φοβερες κ υστερα γυρισα στο σπιτι κ εκατσα κ ακουσα μουσικη κ ανακαλυψα κατι απιθανες καινουριες μπαντες κ πιο μετα θυμηθηκα, για καποιο λογο, μια σκηνη στη θεια κωμωδια, οπου καθως ο δαντης ξεναγειται απο τον βιργιλιο στην κολαση, βλεπει ενα παρεακι κολασμενων να βασανιζεται φριχτα κ ρωταει ποιοι ειναι αυτοι κ τι εκαναν για να αξιζουν τετοια τιμωρια, για να παρει την περιφημη απαντηση: non ragionam di lor, ma guarda e passa (γαμησε τους αυτους, κοιτα μοναχα κ προχωρα), διοτι στο συγκεκριμενο επιπεδο της κολασης φιλοξενουνταν, λεει, οι ουδετεροι, οι αμετοχοι, οσοι δεν πηραν θεση οταν επρεπε, κ ενω γινοταν γυρω τους κακος χαμος κ καιγονταν ο κοσμος, αυτοι ανεβαζαν στο φεϊσμπουκ τοπια κ τραγουδακια, κ ενω νυχτωνε κ η θερμοκρασια μεσα κ εξω απο το σπιτι επεφτε, δεν ξερω, καπως με τη σκεψη αυτη σαν να παραζεσταθηκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου