η αφιερωση

ειχα εναν φιλο καποτε που ειχε μεγαλο ταλεντο στο να γραφει αφιερωσεις στα βιβλια που δωριζε. ηταν ολες τους τοσο πετυχημενες, που θυμαμαι οτι στις γιορτες κ τα γενεθλια περιμεναμε πώς κ πώς να ξετυλιξουμε τα δωρα του για να τις διαβασουμε. το κολπο του ηταν απλο, αλλα πολυ πρωτοτυπο: εγραφε κ υπεγραφε τις αφιερωσεις, οχι ως ο ιδιος, οπως κανει ολος ο κοσμος, αλλα ως ο εκαστοτε συγγραφεας. εκανε δωρο, ασπουμε, σε καποιον τον "τελευταιο πειρασμο" κ εγραφε στην πρωτη του σελιδα: "στον αδερφικο μου φιλο τον βασιλη το θεριο, πνευμα λεφτερο, ψυχη αχορταγη, νικος καζαντζακης" ή εδινε σε καποιον αλλον τις "ερωτικες ιστοριες καθημερινης τρελας" κ εβαζε αφιερωση: "στον γιωργο το παλιοτομαρο, που κατεβαζει τα μπερμπον σαν νεροχυτης, με αγαπη τσαρλς μπουκοφσκι". χθες βραδυ εψαχνα κατι στη βιβλιοθηκη μου κ επεσα πανω στην "κυρια νταλαγουεϊ". αν κ εχουν περασει πολλα χρονια απο τοτε, θυμηθηκα οτι ηταν δωρο του εν λογω φιλου κ το ανοιξα για να δω ξανα την αφιερωση. διαβασα: "ευχαριστω για την υπεροχη βραδια.. παω να ριξω μια βουτια στο ποταμι.. κλεισε τον θερμοσιφωνα.. βιρτζινια."