μετακομισα στη θεσσαλονικη περυσι το σεπτεμβριο. αυτη ηταν η ενατη μετακομιση που εκανα μεσα σε μια δωδεκαετια. λιγο πριν ανεβω στον βορρα, ξενοικιασα το τελευταιο σπιτι οπου εμενα στον βολο. τωρα, καθε φορα που βρισκομαι εδω, μενω αναγκαστικα στο πατρικο μου. σημερα εχω περασει ολη τη μερα μεσα στο σπιτι. απο το μεσημερι προσπαθω να συγκεντρωθω κ να γραψω λιγο, αλλα ολο κατι θα βρεθει τριγυρω μου για να μου αποσπασει την προσοχη. για παραδειγμα, ανοιγω ενα συρταρι ψαχνοντας δηθεν κατι για να βρω κ πεφτω πανω σε παλιες φωτογραφιες, δωρα, καρτποσταλ, εισιτηρια απο ταξιδια, απο συναυλιες.. κειμηλια κ αναμνηστικα που απο τυχη κ μονο καποια στιγμη δεν πεταχτηκαν στα σκουπιδια. νομιζω οτι αρχιζεις να γερνας οταν το πατρικο σου σπιτι αρχιζει να μοιαζει με μουσειο. κ ομως, καθε φορα που βρισκομαι εδω, κοιμαμαι στο εφηβικο μου δωματιο κ βλεπω ακομα τα ιδια ονειρα με τοτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου