-Θα ήθελες να μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο;
-Φυσικά! Και ποιος δεν θα ήθελε;
-Και που λες να πήγαινες; Στο μέλλον ή στο παρελθόν;
-Στο παρελθόν, βέβαια. Αφού το ξέρεις, δεν μου αρέσει να χαλάω την έκπληξη.
-Ξέρεις τι λένε για τους χρονοταξιδιώτες του παρελθόντος; Ότι οι μισοί από αυτούς πάνε πίσω για να αλλάξουνε τα πράγματα και οι άλλοι μισοί για να τα ξαναζήσουνε.
-Έτσι λένε, ε;
-Εσύ τι από τα δύο θα έκανες;
-Εγώ θα έκανα, κατά κάποιον τρόπο, και τα δυο ταυτόχρονα.
-Τι εννοείς; Αυτό δεν γίνεται.
-Και όμως.
-Μα πώς; Σε ποια χρονιά θα πήγαινες;
-Πότε είπαμε πως έκανες για πρώτη σου φορά έρωτα;
-Τι σημασία έχει;
-Έχει, θα δεις. Απάντησε!
-Στα δεκαοκτώ.
-Πάλι καλά. Τουλάχιστον, δεν θα με κυνηγάει μετά για αποπλάνηση η χρονοαστυνομία. Θα πήγαινα πίσω, που λες, σε εκείνην τη χρονιά, πριν γίνει το μοιραίο, θα σε έβρισκα, θα σου την έπεφτα και θα σε ξεπαρθένευα.
-Και πού το ξέρεις ότι θα σου καθόμουνα;
-Μα το έχεις ήδη κάνει.
-Φυσικά! Και ποιος δεν θα ήθελε;
-Και που λες να πήγαινες; Στο μέλλον ή στο παρελθόν;
-Στο παρελθόν, βέβαια. Αφού το ξέρεις, δεν μου αρέσει να χαλάω την έκπληξη.
-Ξέρεις τι λένε για τους χρονοταξιδιώτες του παρελθόντος; Ότι οι μισοί από αυτούς πάνε πίσω για να αλλάξουνε τα πράγματα και οι άλλοι μισοί για να τα ξαναζήσουνε.
-Έτσι λένε, ε;
-Εσύ τι από τα δύο θα έκανες;
-Εγώ θα έκανα, κατά κάποιον τρόπο, και τα δυο ταυτόχρονα.
-Τι εννοείς; Αυτό δεν γίνεται.
-Και όμως.
-Μα πώς; Σε ποια χρονιά θα πήγαινες;
-Πότε είπαμε πως έκανες για πρώτη σου φορά έρωτα;
-Τι σημασία έχει;
-Έχει, θα δεις. Απάντησε!
-Στα δεκαοκτώ.
-Πάλι καλά. Τουλάχιστον, δεν θα με κυνηγάει μετά για αποπλάνηση η χρονοαστυνομία. Θα πήγαινα πίσω, που λες, σε εκείνην τη χρονιά, πριν γίνει το μοιραίο, θα σε έβρισκα, θα σου την έπεφτα και θα σε ξεπαρθένευα.
-Και πού το ξέρεις ότι θα σου καθόμουνα;
-Μα το έχεις ήδη κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου