Bigz: Το γιγαντιαίο κτήριο του παλιού Εθνικού Τυπογραφείου της Γιουγκοσλαβίας αποτελεί ένα από τα αρχιτεκτονικά μυστήρια του Βελιγραδίου. Κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να πει ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του, αλλά ταυτόχρονα, το σύνολο σχεδόν των ενοίκων του, που με τη φαντασία τους έχουν απαλλοτριώσει τους επτά ορόφους του και τα 25.000 τετραγωνικά του μέτρα, αρνούνται πεισματικά να παραδεχτούν ότι το Bigz τελεί υπό κατάληψη. Και αν για τους ξένους επισκέπτες ο πιο δημοφιλής του όροφος είναι ο τελευταίος, όπου και βρίσκεται το Čekaonica, ένα από τα πια γνωστά κλαμπ της πόλης, για τους ντόπιους ολόκληρο το κτήριο αυτό αποτελεί κάτι σαν την κιβωτό του πολιτισμού της Σέρβικης πρωτεύουσας. Πέρα από το πλήθος των καλλιτεχνών που διατηρούν εδώ τα εργαστήριά τους, τα στούντιο ηχογραφήσεων και τους άλλους χώρους όπου επιχειρούν οι πιο ανατρεπτικές μπάντες των Βαλκανίων, τις σχολές χορού, πολεμικών τεχνών, ξένων γλωσσών και όλα τα άλλα στέκια που στεγάζονται εδώ, έρχονται να προστεθούν στο παράδοξο αυτό μωσαϊκό ένα σωρό άλλοι επαγγελματίες, που δύσκολα κανένας συναντά σε τέτοιου είδους μέρη. Αναζητήστε, για παράδειγμα, τον γέρο ράφτη στον δεύτερο όροφο ή την πάνκισσα δικηγόρο στον τέταρτο και θα σχηματίσετε σίγουρα μια καλή ιδέα για το τι ακριβώς συμβαίνει εδώ μέσα. Όλοι σχεδόν οι διάδρομοι του Bigz κοσμούνται από εξαιρετικά γκράφιτι, αλλά οι ένοικοι του ενοχλούνται πολύ -και το δείχνουν- κάθε φορά που βλέπουν φωτογραφική μηχανή να βγαίνει από τη θήκη της. Αντιθέτως, κανένας δεν θα σας την πει αν δοκιμάσετε να φωτογραφήσετε την εκπληκτική θέα από την βεράντα του Čekaonica, που ακόμα και αν ανεβείτε από τις σκάλες, αφού τα ασανσέρ σπανίως λειτουργούν, σίγουρα θα σας δικαιώσει.

Никола Тесла/Nikola Tesla: Ελάχιστα πρόσωπα μπορούν να συνοψίσουν την ιστορική παράνοια που γέννησε το καθόλου βελούδινο διαζύγιο των γιουγκοσλαβικών εθνών, μετά τη διάλυση του πάλαι ποτέ ενιαίου τους κράτους, όσο αυτός ο άγιος και τρελός ταυτόχρονα επιστήμονας. Γεννημένος στα εδάφη της σημερινής Δημοκρατίας της Κροατίας, αλλά από ορθόδοξη οικογένεια, πνευματικό τέκνο της αυστροουγγρικής αυτοκρατορικής παράδοσης και παρά λίγο απόλυτη ενσάρκωση του αμερικάνικου ονείρου, ο διασημότερος νοτιοσλάβος όλων των εποχών αποτελεί ένα ακόμα μήλο της έριδας ανάμεσα στους παλιούς συγκατοίκους. Και ενώ το όνομα και η κληρονομιά του διεκδικείται σήμερα με φανατισμό από Σέρβους και Κροάτες (ενδεικτικώς, μπορείτε να δείτε τη φάτσα του να φιγουράρει τόσο στα σερβικά δηνάρια όσο και στις κροατικές κούνες), το Βελιγράδι φαίνεται να εκμεταλλεύεται τη μνήμη του καλύτερα και από το Colorado Springs, που έγινε γνωστό σε όλον τον κόσμο λόγω των πειραμάτων του. Πέρα από το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης που φέρει υπερηφάνως το όνομά του (το θρυλικό από τους πολέμους της δεκαετίας του ’90 Pančevo εξυπηρετεί πλέον άλλους σκοπούς), μπορεί κανείς να συναντήσει τον Νικόλα τον Τέσλα ή έστω τον βίο και την πολιτεία του στο ομώνυμο μουσείο στο κέντρο της πόλης (Ulica Krunska/Улица Крунска 51), όπου εκτός από τις προσομοιώσεις των περίφημων όσο και αμφιβόλων πειραμάτων και εφευρέσεων του έχει τη δυνατότητα να χαζέψει και με το πάθος των ξεναγών να υπερασπιστούν την σερβικότητα, αν όχι και την γιουγκοσλαβικότητα, του πνεύματός του.

Kalemegdan/Калемегдан: Το ρωμαϊκό κάστρο με το τούρκικο όνομα (στο περίπου σημαίνει οχυρό – πολύ πρωτότυπο, ε;), που υψώνεται πάνω από την συμβολή του Δούναβη με τον Σάβα, αποτελεί το αδιαφιλονίκητο σήμα κατατεθέν της πόλης. Κάθε τουρίστας που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να κάνει μια βόλτα τόσο εντός των επιβλητικών του τειχών όσο και στο ειδυλλιακό πάρκο που το περιβάλλει και κυρίως στις παρόχθιές του προμενάδες. Οι Έλληνες συνήθως συνδυάζουν το Kalemegdan με μια θεματική βόλτα αφιερωμένη στον Ρήγα τον Φερραίο, αφού κάτω από το κάστρο βρίσκεται ο διαβόητος πύργος Небојша/Nebojša, όπου ο ήρωάς μας φυλακίστηκε και εκτελέστηκε από τους κακούς Αυστριακούς, ενώ στο πλάι του υπάρχει και ο σχετικός αδριάντας επί της ομωνύμου οδού (Ulica Rige Od Fere/Улица Рига од Фере). Οι περισσότεροι, πάντως, έρχονται εδώ για να επισκεφτούν τον ζωολογικό του κήπο και να φωτογραφηθούν με το άγαλμα του Sammy, του χιμπαντζή που για πολλά χρόνια αποτελούσε την άτυπη μασκότ της πόλης, αλλά και την αιτία πολλών προβλημάτων, αφού μη συμφωνώντας και τόσο με τις συνθήκες αιχμαλωσίας του, είχε δοκιμάσει αρκετές φορές να αποδράσει προκαλώντας μικροπανικούς στους ανυποψίαστους βελιγραδιώτες. Στο περιβάλλον πάρκο υπάρχουν ένα σωρό κιόσκια που αναλόγως της εποχής σερβίρουν αναψυκτικά ή ζεστά ποτά, αλλά αν θα σας πρότεινα στ’ αλήθεια κάτι, αυτό θα ήταν να αναζητήσετε κάτι συμπαθέστατες κυριούλες που πουλάνε το Бермет/Bemet, ένα εξαιρετικό ντόπιο γλυκό κρασί, που θα το αγοράσετε για να το πάτε δώρο στους φίλους σας και μάλλον θα το καταναλώσετε μόνοι σας στο δρόμο για το ξενοδοχείο.