ο μύθος των μύθων

-Γιατί γράφεις;
-Γιατί μπορώ!
-Τι λες; Κι αυτό σου φτάνει;
-Όχι, αλλά εσένα σου είναι αρκετό.
-Για να το κάνω και εγώ;
-Για να μπορείς πιο εύκολα έτσι να με διαβάζεις.
-Να σε διαβάζω χωρίς επιφυλάξεις, θες να πεις;
-Όχι, αυτό δε γίνεται.
-Τότε; Μήπως χωρίς να νιώθω ενοχές;
-Όχι, έτσι δεν έχει πλάκα.
-Ελπίζω να μην εννοείς πως θες να σε γνωρίσω.
-Καλύτερα ας μείνουμε δυο άγνωστοι. Κράτα τις ιστορίες μου, και πίστεψέ με, τα υπόλοιπα δε θέλεις να τα ξέρεις.
-Και αν οι ιστορίες σου σε μένα δεν ταιριάζουν; Και αν δε μου αρέσουν όλα αυτά που θέλεις να διαβάσω;
-Γράψε εσύ καλύτερες! Γράψε μου τις δικές σου!
-Γιατί να γράψω;
-Γιατί μπορείς! Για αρχή αυτό σου φτάνει.