Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

το αίμα (σενάριο μικρού μήκους)

σκηνή 1η, νύχτα, εσωτερικό (κουζίνα) 
Ένα ζευγάρι. Αυτή μαγειρεύει. Ανακατεύει με μια ξύλινη κουτάλα την κατσαρόλα της. Φοράει φόρμα και ένα λευκό αμάνικο μπλουζάκι. Αυτός κόβει σαλάτα. Φοράει βερμούδα και ένα μπλε μπλουζάκι. Κι οι δυο είναι ξυπόλητοι. Ο ένας έχει την πλάτη του γυρισμένη στον άλλο. Ακούγεται ένα τραγούδι των Portishead και κάποιες φωνές από τα διπλανά διαμερίσματα.

αυτή 
Το φαγητό είναι έτοιμο σχεδόν. Εσύ; 

αυτός 
Κι εγώ. 

αυτή 
Άνοιξες το κρασί; 

Αυτός γυρίζει το λαιμό του και την κοιτάζει, ενώ συνεχίζει να κόβει τη σαλάτα.

αυτός 
Το κρασί; 

Το μαχαίρι κόβει βαθιά το δάχτυλό του. Δε λέει τίποτα, αλλά το μαχαίρι του πέφτει από τα χέρια. Αυτή ακούει το μεταλλικό ήχο που βγάζει πέφτοντας στα πλακάκια. Αφήνει την κατσαρόλα και έρχεται δίπλα του. Αυτός κρατάει το κομμένο δάχτυλο και την κοιτάζει.

αυτή 
Άσε με να δω! 

αυτός 
Δεν είναι τίποτα. 

αυτή 
Άσε με! 

Αυτός της δείχνει το κομμένο δάχτυλο. Το αίμα στάζει στο τραπέζι. Αυτή το πιάνει την παλάμη του και με τα δυο της χέρια. Φέρνει το χέρι του κοντά στο πρόσωπό της. Κοιτάζονται στα μάτια. Το αίμα στάζει στο μπλουζάκι της. Αυτή πρώτα φιλάει την πληγή και ύστερα την γλύφει.

αυτός 
Τι κάνεις; 

αυτή 
Άσε με! 

Βάζει το δάχτυλό του ανάμεσα στα χείλη της και στη συνεχίζει να ρουφάει το αίμα του. Η μουσική σταματάει απότομα.

σκηνή 2η, μέρα, εσωτερικό (κρεβατοκάμαρα) 
Το δωμάτιο φωτίζεται ελάχιστα από το μισάνοιχτο παράθυρο. Αυτός μόνος του στο κρεβάτι. Ξυπνάει. Σηκώνεται και ανεβάζει τα ρολά. Φοράει μόνο το εσώρουχό του. Τεντώνεται. Πίσω του το μαξιλάρι και τα σεντόνια είναι γεμάτα κόκκινους λεκέδες. Γυρίζει, κοιτάζει το κρεβάτι και κοντοστέκεται. Κάνει να φέρει το χέρι του στο πρόσωπό του. Κοιτάζει το χέρι του. Το δάχτυλό του έχει ένα βαθύ κόψιμο. Διστακτικά το φέρνει κοντά στα χείλη του και το γλύφει.

σκηνή 3η, μέρα, εξωτερικό (πλατεία) 
Αυτή κάθεται σε ένα τραπεζάκι και πίνει καφέ. Φοράει ένα μακρύ φόρεμα, πολύχρωμο. Κρατάει στα χέρια της ένα βιβλίο. Οι σελίδες του είναι κολλημένες. Προσπαθεί να τις ξακρίσει με τη βοήθεια ενός στυλό. Στην προσπάθειά της πολλές σελίδες σκίζονται. Εκνευρίζεται. Ένας σερβιτόρος την πλησιάζει και της δίνει ένα μαχαίρι. Του χαμογελά τυπικά. Συνεχίζει να ξακρίζει τις σελίδες με το μαχαίρι. Κάποια στιγμή, ξεκολλάει με το μαχαίρι δυο σελίδες τις γυρίζει και βλέπει κόκκινα στίγματα, σαν από αίμα πάνω στο χαρτί. Από το εσωτερικό του καφέ αρχίζει να παίζει ξανά το τραγούδι των Portishead. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου