ξενες λεξεις

καποιοι μαλωνουνε στη γειτονια. ακουω τις φωνες τους. ανοιγω το παραθυρο κ αν κ οι φωνες γινονται λιγακι πιο συγκεκριμενες, απο οσα λενε δεν καταλαβαινω τιποτα. σκυβω κ βλεπω μια γυναικα μπροστα στην εισοδο της διπλανης πολυκατοικιας να βριζει σε μια γλωσσα αδιανοητα αγνωστη κοιταζοντας ψηλα προς τα μπαλκονια. ακολουθω το βλεμμα της κ βλεπω, σε ενα μπαλκονι διπλα, εναν αντρα να της απαντα αναλογα, με μια βια τοσο ακατασχετη που ειναι σαν να πεταει λεξεις πανω στο κεφαλι της. ωστοσο, αν κ το σκηνικο εχει αποκτησει εικονα, το ερωτημα παραμενει: τι γλωσσα μιλανε αυτοι οι δυο; το ιδιο προβλημα ακριβως φαινεται πως εχουν κ αλλοι γειτονες, εξισου αδιακριτοι με μενα, που εχουν βγει εξω κ τους παρακολουθουν, με φιλαθλο ενδιαφερον. ειχα διαβασει καπου πως οπου και να ζεις, σε οποιο περιβαλλον κ αν εχεις επιλεξει ή αναγκαστει να φτιαξεις τη ζωη σου, οταν θυμωνεις κ οργιζεσαι, επιστρεφεις παντα στη μητρικη σου γλωσσα. μα τη γλωσσα αυτων των δυο ανθρωπων ειμαι σιγουρος πως ουτε οι ιδιες οι μαναδες τους δεν θα μπορουσαν τωρα να την καταλαβουν. ισως, σκεφτομαι, να μην ειναι μια γλωσσα αληθινη, αλλα να την εχουνε επινοησει, σε αλλες στιγμες πιο ευτυχισμενες της ζωης τους για να επικοινωνουνε στα κρυφα κ να λενε πραγματα τρυφερα, ερωτικα, ενδεχομενως βρωμικα, χωρις οι αλλοι -εμεις, οι ξενοι δηλαδη- να τους καταλαβαινουν. ή ισως κ να εχουν υιοθετησει μια γλωσσα κατασκευασμενη, των κλινγκον ασπουμε ή των ξωτικων της μεσης γης, κ μαζι με την οργη τους τωρα να προσπαθουν να επιδειξουνε στη γειτονια κ την πολυσχιδη τους ευρυμαθεια. σε καθε περιπτωση, τα οποια παλια ομορφα συναισθηματα φαινεται πως εχουν σβηστει απο καιρο κ εχουν απομεινει μοναχα οι λεξεις να ανεβοκατεβαινουν πια απο τον τριτο στο ισογειο. καποια στιγμη, λιγο πριν κλεισω το παραθυρο, πιανω μια λεξη επιτελους, την οποια μαλιστα την ακουω εις διπλουν: μια απο αυτον του μπαλκονιου κ μια απο αυτην του δρομου. η λεξη ειναι αθηνα. χωρις να ειμαι απολυτως σιγουρος, μαντευω πως αυτη του ειπε: "γυριζω ολη τη μερα στην αθηνα κ εχω διαρκως την αισθηση οτι βλεπω το προσωπο σου καπου" κ αυτος της απαντησε: "σε ολη την αθηνα, δωδεκα χρονια που ειμαστε εδω, δεν εχω δει γυναικα πιο ομορφη απο σενα". αλλα δεν ξερω, μπορει να εχω κανει λαθος. ετσι κ αλλιως δεν εχω, δυστυχως ή ευτυχως, στη διαθεση μου αλλα συμφραζομενα