χθες βραδυ εφαγα περιπου μια ωρα ψαχνοντας να βρω το αμαξι μου. μου συμβαινει αρκετα συχνα τελευταια να ξεχναω πού εχω παρκαρει. για αυτο κ σκεφτομαι να αρχισω να φωτογραφιζω την εκαστοτε σταθμευση μου, οπως εκανε κ ο τυπος στο μεμεντο. εκεινος, βεβαια, δεν θυμοταν καν ουτε τι αμαξι ειχε. ενταξει, δεν εχω φτασει ακομα σε τετοιο σημειο. απο την αλλη, ισως καποιος κακεντρεχης θα μπορουσε να πει οτι εβαλα το ανταμομπιλ στο εξωφυλλο του βιβλιου μου για να ειμαι σιγουρος οτι δεν προκειται ποτε να το ξεχασω.
με τις φωτογραφιες αυτες θα μπορουσα να φτιαξω μια ωραια συλλογη που να τη δειχνω στο μελλον στα παιδια μου κ να τους λεω: "να, εδω ειχα παρκαρει εκεινο το πρωινο του απριλιου. βλεπετε τις φουντωμενες μουριες στο πεζοδρομιο; πού να το βλεπατε μετα.. απο τα μεγαλυτερα πεδια βολης κουτσουλιων στην πολη.. εδω παλι το παρατησα εκεινη τη μερα του ιουνιου που ειχα αργησει κ βιαζομουνα. η κυριουλα που βλεπετε απο πανω, στο μπαλκονι, ειχε βγει για να μου πει οτι εδω απαγορευεται κ οτι θα μου το γραψουν.." τωρα που το σκεφτομαι μπορει να γυριστει μετα κ μια σειρα πανω σε αυτο το προτζεκτ κ να την πουν "χαου αϊ μετ αγκαιν μαϊ καρ" ή καπως ετσι.
χθες βραδυ, παντως, μου πηρε κοντα μια ωρα να βρω το αυτοκινητο μου. επειδη, οταν παρκαρα, αρκετες ωρες νωριτερα, δεν ειχα φροντισει ουτε φωτογραφια να το βγαλω ουτε πετραδακια να ριξω πισω μου ουτε να δεσω εναν σπαγκο στον καθρεφτη, για να ειμαι σιγουρος πως θα το ξαναβρω, εκανα μια τεραστια βολτα σχεδον σε ολοκληρο το κεντρο ψαχνοντας το. κατα τη διαρκεια αυτου του αναγκαστικου μεταμεσονυχτιου περιπατου συναντησα εναν παλιο φιλο που ειχα χρονια να τον δω, ανακαλυψα ενα καινουριο μπαρ που επαιζε μια ωραια οτιναναι μουσικη, παρατηρησα δυο-τρια φρεσκα κ ακατανοητα συνθηματα σε τοιχους κ διαπληκτιστηκα με ενα αδεσποτο, που μαλλον ειχε ενοχληθει απο το φαινομενικα ασκοπο σουλατσαρισμα μου. οταν το βρηκα τελικα, ειχα ηδη στο μεταξυ αποφασισει πως το επομενο βιβλιο μου θα πρεπει μαλλον να το ονομασω "με τα ποδια"
με τις φωτογραφιες αυτες θα μπορουσα να φτιαξω μια ωραια συλλογη που να τη δειχνω στο μελλον στα παιδια μου κ να τους λεω: "να, εδω ειχα παρκαρει εκεινο το πρωινο του απριλιου. βλεπετε τις φουντωμενες μουριες στο πεζοδρομιο; πού να το βλεπατε μετα.. απο τα μεγαλυτερα πεδια βολης κουτσουλιων στην πολη.. εδω παλι το παρατησα εκεινη τη μερα του ιουνιου που ειχα αργησει κ βιαζομουνα. η κυριουλα που βλεπετε απο πανω, στο μπαλκονι, ειχε βγει για να μου πει οτι εδω απαγορευεται κ οτι θα μου το γραψουν.." τωρα που το σκεφτομαι μπορει να γυριστει μετα κ μια σειρα πανω σε αυτο το προτζεκτ κ να την πουν "χαου αϊ μετ αγκαιν μαϊ καρ" ή καπως ετσι.
χθες βραδυ, παντως, μου πηρε κοντα μια ωρα να βρω το αυτοκινητο μου. επειδη, οταν παρκαρα, αρκετες ωρες νωριτερα, δεν ειχα φροντισει ουτε φωτογραφια να το βγαλω ουτε πετραδακια να ριξω πισω μου ουτε να δεσω εναν σπαγκο στον καθρεφτη, για να ειμαι σιγουρος πως θα το ξαναβρω, εκανα μια τεραστια βολτα σχεδον σε ολοκληρο το κεντρο ψαχνοντας το. κατα τη διαρκεια αυτου του αναγκαστικου μεταμεσονυχτιου περιπατου συναντησα εναν παλιο φιλο που ειχα χρονια να τον δω, ανακαλυψα ενα καινουριο μπαρ που επαιζε μια ωραια οτιναναι μουσικη, παρατηρησα δυο-τρια φρεσκα κ ακατανοητα συνθηματα σε τοιχους κ διαπληκτιστηκα με ενα αδεσποτο, που μαλλον ειχε ενοχληθει απο το φαινομενικα ασκοπο σουλατσαρισμα μου. οταν το βρηκα τελικα, ειχα ηδη στο μεταξυ αποφασισει πως το επομενο βιβλιο μου θα πρεπει μαλλον να το ονομασω "με τα ποδια"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου