ατμοσφαιρικο

παω στο βουλκανιζατερ να αλλαξω λαστιχα. "εχεις πολλα χιλιομετρα", μου λεει ο μαστορας, "τι δουλεια κανεις;" (καθε φορα μου κανει την ιδια ακριβως ερωτηση) "γιατρος ειμαι", του απανταω. (καθε φορα του λεω κ κατι αλλο) "αληθεια; τι γιατρος;" εμπλεξα, σκεφτομαι κ αναρωτιεμαι με ποια ειδικοτητα θα ξεμπερδεψω πιο γρηγορα απο τις ερωτησεις του. "παιδιατρος", του λεω κ τον ξενερωνω μαλλον. "α.. παιδιατρος.. μαλακια.." "γιατι, ρε φιλε", αντιδρω σχεδον προσβεβλημενος. "τιποτα μωρε, ετσι.. κουβεντα να γινεται.." λιγο μετα, κ ενω ειναι σκυμμενος κατω απο το ανταμομπιλ, το ξανασκεφτεται. σηκωνεται, σταυρωνει τα χερια του κ με ξαναρωταει: "ο ερωτας ειναι παιδικη ασθενεια;" "οχι ακριβως", του απανταω οσο πιο επιστημονικα μπορω. "λαθος, παιδικη ειναι.. κ οσο πιο μικρος την περνας τοσο το καλυτερο. γαμω τα πτυχια σου, γιατρε", μου λεει κ με εναν αναστεναγμο εκπνεει μες στο μαγαζι καμια κατοσταρια ατμοσφαιρες τουλαχιστον