ξυπνησα σημερα κ ειδα οτι ειχα καμια δεκαρια κλησεις απο εναν αγνωστο αριθμο, ο οποιος ξεκινουσα απο 22810. σκεφτηκα οτι θα ηταν μαλλον λαθος κ εφυγα απο το σπιτι χωρις να το ψαξω περισσοτερο. πριν απο λιγο το τηλεφωνο μου ξαναχτυπησε. παλι το ιδιο νουμερο. απαντησα. ακουσα μια αντρικη φωνη, μαλλον ηλικιωμενου, να με ρωταει αν ειμαι ο λεοναρδος. επειδη το ονομα μού εκανε εντυπωση, αντι να του πω αμεσως οτι εχει κανει λαθος, τον ρωτησα ποιος ειναι κ ποιον ψαχνει ακριβως. "ο δομενικος ειμαι", μου απαντησε, "κ ψαχνω τον εγγονο μου. εσυ ποιος εισαι;" "εγω ειμαι απλα ενας γιαννης, λυπαμαι.." του ειπα ταπεινωμενος μετα απο την τοση αναγεννηση που ειχε πλημμυρισει την ασκοπο αυτον διαλογο. μου ζητησε ευγενικα συγγνωμη, αλλα λιγο πριν το κλεισει προλαβα κ τον ρωτησα τι καιρο εχει τωρα στη συρα. "πολυ νοστιμο" (ετσι ακριβως), μου απαντησε ο φραγκοπαππους, "να πεις στον λεοναρδο να σε φερει μαζι του την επομενη φορα", αδιαφορωντας οσο πιο κυκλαδιτικα μπορουσε για ολη αυτην την παρεξηγηση..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου