προθυμία

Σου ζήτησα να με αφήσεις να κοιτάξω λίγο μέσα από τα μάτια σου
κι εσύ τα έβγαλες αμέσως και μου τα 'δωσες.
"Παρ' τα", μου είπες χαμογελαστή.
"Δεν τα χρειάζομαι άλλο."

Μετά σε ρώτησα,
μήπως υπάρχει τρόπος τη γεύση σου μαζί μου να την μοιραστείς,
γιατί, όσο να 'ναι,
τόσα χρόνια τη δικιά μου τη βαρέθηκα.
Κι εσύ πήρες ψαλίδι κι έκοψες τη γλώσσα σου.
Δεν ήτανε ανάγκη...

Ύστερα σκέφτηκα κάτι για την επιδερμίδα σου,
μα κράτησα τη σκέψη μου για μένα.
Όσο κι αν το 'θελα να νιώσω την ύλη μέσα από το πνεύμα σου,
δε θα μπορούσα να στερήσω από τα διψασμένα χέρια μου τέτοια μοναδική απόλαυση.