Κυριακή 26 Ιουλίου 2020
αγνωστα νουμερα
αλλαξα συσκευη κ καρτα κ εχασα ολες μου τις επαφες. το ξερω οτι υπηρχε τροπος να το αποφυγω, αλλα η αληθεια ειναι οτι εδω κ λιγες μερες απολαμβανω να βλεπω αγνωστα νουμερα στην οθονη μου, να αναρωτιεμαι εκπληκτος σχεδον "αυτος ποιος ειναι παλι;" κ να απαντω σε ολους ανεξαιρετως με εναν τροπο τυπικα αμηχανο, κανοντας τους να νομιζουν οτι εχουν παρει κατα λαθος σε καποια υπηρεσια κ επεσαν πανω στον πιο μελαγχολικο υπαλληλο του ευρυτερου δημοσιου τομεα. ειναι κ ενας φιλος που οποτε με παιρνει, ο,τι ωρα κ να ειναι, παντα με ρωταει αν με ξυπνησε. παλια, οταν εβλεπα το ονομα του στην οθονη, εβαζα πρωτα μουσικη στα τερματα ή εβγαινα στο μπαλκονι να ακουγεται ο θορυβος της πολης κ του απαντουσα οσο πιο ζωηρα μπορουσα: "ελα ρε, τι γινεται; που εισαι;" αλλα αυτος, εκει. αμετανοητος: "με συγχωρεις, σε ξυπνησα;" τελος παντων, σημερα με πηρε για καποιον λογο κ αυτος κ φυσικα δεν αναγνωρισα το νουμερο, αφου κανενα νουμερο δεν εχω καταφερει ποτε να αποστηθισω, κ το δικο μου ακομα το αποθηκευω παντα γραφοντας "εγω" κ παντα φοβαμαι οτι θα χτυπησει μια μερα το τηλεφωνο κ θα δω στην οθονη να γραφει "εγω" κ θα ερθω αντιμετωπος με τον ιδιο μου τον εαυτο, που θα με εχει παρει για να με ρωτησει γιατι εβαλα τη νομικη πρωτη επιλογη στις πανελληνιες ή γιατι πηγα κ αγορασα ιταλικο αμαξι ή γιατι, ξερωγω, δεν εχω κανει ακομα οικογενεια.. αλλα νομιζω οτι ξεφυγα καπως απο το θεμα. χτυπαει το τηλεφωνο, λοιπον, κοιταω την οθονη, βλεπω αγνωστο νουμερο, απανταω οσο μπορω πιο τυπικα, ουδετερα, αποστασιοποιημενα κ ακουω μια φωνη να λεει "α, συγγνωμη.. σε ξυπνησα, ε;" κ καταλαβαινω οτι ειναι ο παλιοφιλος που νομιζει οτι κοιμαμαι διαρκως, οτι κοιμαμαι ορθιος, οτι κοιμαμαι κ ονειρευομαι κ βλεπω αγνωστα νουμερα να περνανε απο την οθονη μου κ λεω "ποιοι ειναι παλι ολοι αυτοι; τι θελουν απο τη ζωη μου;" αλλα εγω τον καθησυχαζω για ακομα μια φορα κ του λεω πως εχω ξυπνησει απο τα αγρια χαραματα κ θα ξανακοιμηθω μοναχα οταν πεθανω κ υστερα τον ενημερωνω κ αυτον οτι εχω αλλαξει συσκευη κ καρτα κ εχασα ολες μου τις επαφες κ κανεναν πια δεν μπορω να αναγνωρισω. κ τοτε αυτος εξαγριωνεται κ αρχιζει να μου φωναζει κ να μου λεει οτι υπηρχε τροπος να το αποφυγω ολο αυτο, αλλα ειμαι ασχετος με την τεχνολογια κ δεν ξερω τι μου γινεται κ ζω πισω απο τον ηλιο. κ απο τις φωνες του τελικα οντως ξυπναω κ πεταγομαι κ κοιταζω διπλα το καινουριο μου τηλεφωνο κ βλεπω εκατονταδες κλησεις αναπαντητες απο διαφορες επαφες που ολες τους εχουν αντι για ονοματα μοναχα αντωνυμιες: "εγω, εσυ, αυτος, εκεινη, καποιος, κανενας κ.λπ." κ εκτος απο τις κλησεις υπαρχει κ ενα μηνυμα, σταλμενο απο αγνωστο επισης αριθμο. το ανοιγω, το διαβαζω: "310 νεα κρουσματα σημερα στη χωρα, τρομος κ κινδυνος παντου, πεσε ξανακοιμησου."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου