δωρεαν ελαβετε

ειναι κατι νεαροι, τις τελευταιες μερες, που εχουν στησει παγκο στον πεζοδρομο κ μοιραζουν φυλλαδια. δεν χρειαζεται καν να πλησιασεις για να καταλαβεις οτι ανηκουν σε καποια θρησκευτικη οργανωση. το ατσαλακωτο τους ντυσιμο, το ακαμπτο στησιμο τους, το επαγγελματικο χαμογελο που παγωνει μολις τους προσπερασεις.. ολα δειχουν κωδικα συμπεριφορας κ σταυροφορα πειθαρχια. απο τους περαστικους ελαχιστοι τους δινουν σημασια, κ αν σταματαει που κ που καποιος μπροστα τους, συνηθως ειναι για τους την πει κ να τους κοροϊδεψει. επειδη περναω κ εγω συνεχεια απο μπροστα, προσπαθω καθε φορα να επινοω κ μια διαφορετικη δικαιολογια για να τους αποφυγω: "ευχαριστω πολυ, αλλα δεν ξερω γραμματα", "να ειστε καλα, αλλα, ξερετε, ειμαι σατανιστης", "με συγχωρειτε, βιαζομαι.. ερχεται η συντελεια κ δεν εχω προλαβει να ρυθμισω τις οφειλες μου στο δημοσιο".
σημερα ο παγκος εχει εμπλουτιστει κ εκτος απο φυλλαδια οι κουμπωμενοι νεαροι μοιραζουν κ αγιες γραφες, οποτε κ η ανταποκριση του κοινου εχει ελαφρως αλλαξει. "παρτε μια αγια γραφη, κυριε. ειναι δωρεαν", διαφημιζουν τη θεοπνευστη πραματεια τους. σημερα καποιοι σταματουν. παντα θα υπαρχουν καποιοι, που κ ποντικοφαρμακο να τους δωσεις, θα το παρουν, φτανει να ειναι τζαμπα. "σιγουρα, δεν θελετε λεφτα;" ρωτουν με επιφυλλαξη κ υστερα παιρνουν τον θειο λογο παραμασχαλα κ απομακρυνονται ριχνοντας πισω τους κλεφτες ματιες να δουν αν τους ακολουθει καποιος αιρεσιαρχης.
στο μεταξυ, στο καφενειο απεναντι δυο αιωνιοι θαμωνες παρακολουθουν το θεαμα κ σχολιαζουν ραθυμα:
-μα αυτο ειναι βιαιος προσηλυτισμος. επιτελους, πρεπει να επεμβει ενας εισαγγελεας.
-ε, οχι κ βιαιος, σιγα.. δεν μας βαζουν κ με το ζορι, μωρα παιδια, μεσα στην κολυμπηθρα.